تجزیه ی رشد بهره وری زیست محیطی عوامل تولید با استفاده از تابع فاصله ای در استان های ایران

در این مقاله سعی شده تا توابع فاصله ای هذلولی پارامتری را که به تازگی توسعه‌یافته‌اند؛ جهت تجزیه و تحلیل کارایی زیست محیطی و انرژی30 استان ایران برای سال های 1390-1385 بر اساس داده های تابلویی به کار گرفته شوند؛ تا رشد بهره وری زیست محیطی کل عوامل تولید را از طریق دو مولفه قابل‌اندازه‌گیری، «تغییر در فناوری و تغییر در کارایی فنی زیست­محیطی» بر اساس توابع فاصله­ای هذلولی تخمین زده شده محاسبه نماید. نتایج در این دوره زمانی نشان می­دهند؛ بهره­وری زیست­محیطی کل عوامل تولید به‌طور متوسط 47/8 درصد کاهش‌یافته و این موضوع به علت کاهش شدید در کارایی فنی زیست‌محیطی و همچنین افزایش انتشار آلاینده 2co است. با افزایش انتشار 2co، تغییرات بهره وری زیست‌محیطی عوامل تولید کوچک تر از تغییرات بهره وری کل عوامل شده و بدین معناست که محیط زیست به جای بهبود با پدیده تخریب در طی دوره زمانی مذکور مواجه شده است.

Decomposition of Environmental Total Factor Productivity Growth Using Distance Function in the Provinces of Iran

This paper extends recently developed parametric hyperbolic distance functions to the analysis of energy and environmental efficiency for a panel data of 30 provinces in Iran from 20062011, and then decomposes the growth of environmental total factor productivity into two component measures, namely, environmental technology change and environmental technical efficiency change based on the estimated hyperbolic distance functions. In this period of time, the results show that environmental total factor productivity change has decreased average 8/47 percent, because of high decreases in the environmental technical efficiency and increases emission of CO2. With increases emission of CO2, the environmental total factor productivity change has been smaller than total factor productivity change and means that in this period of time, the environment is faced with the phenomenon of destruction rather than improving.