بررسی اهمیت مصرف نسبی و ریسک‎گریزی در الگوی مصرفی خانوارهای ایرانی با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته

مطالعات نشان می‎دهد که عمده‎ترین جز تولید ناخالص داخلی کشور مصرف می‎باشد. از این رو، شناخت عوامل تاثیرگذار بر آن از اهمیت بالایی برخوردار است. مقاله‎ی حاضر، اهمیت مصرف نسبی یا پدیده چشم‎هم چشمی در مصرف و ریسکگریزی نسبی بین خانوارهای ایرانی را مورد بررسی قرار می دهد. برای انجام مطالعه‎ی تجربی، ابتدا دو پرتفوی موزون حاوی عمده‎ترین دارایی هایی که خانوارها در سبد دارایی‎های خود نگهداری می کنند، ساخته شده است. سپس، برای برآورد ضرایب اهمیت مصرف نسبی و ریسکگریزی از روش گشتاورهای تعمیم یافته به همراه متغیرهای ابزاری و دوره ی زمانی 1390- 1357 استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که که ضریب اهمیت مصرف نســبی یا اثر چشم‎هم-چشمی در بین خانوارهای ایرانی به طور متوسط برابر 65/0 میباشد که این عدد بیانگر وجود اهمیت بالای مصرف نسبی در الگوی مصرفی خانوارهای ایرانی می‎باشد. همچنین، ضریب ریسک‎گریزی نسبی نیز در محدوده 59/0 تا 74/0 قرار دارد که گویای وجود ریسکگریزی معنی دار اما نه خیلی شدید در الگوی مصرفی خانوارهای ایرانی است.