دستیابی به مسیر بهینه استخراج از مخزن فراساحلی پارس جنوبی (با اعمال محدودیت‌های زیست محیطی) با تاکید بر اهمیت منابع مالی

مخزن فراساحلی پارس جنوبی یکی از بزرگ‌ترین ذخایر گازی جهان است. این مخزن فراساحلی به صورت مشترک در مرز ایران و قطر قرار گرفته که بهره‌برداری از این مخزن، گام مهمی در راستای توسعه ی اقتصادی کشور محسوب می‌شود. در این مقاله به دنبال مدل‌سازی مسیر بهینه ی استخراج از این مخزن در شرایط رقابتی و انحصاری و تخمین این مدل‌ها هستیم مشترک بودن این مخزن با کشور قطر بر اهمیت دستیابی به این مسیر بهینه می‌افزاید. از سویی از آنجا که بهره‌برداری از این ذخایر منتج به حفاری و استخراج در اعماق بالای دریا می‌شود و تمام فعالیت‌های حفاری و استخراج در کشور میزبان صورت می‌گیرد، لذا در صورت انعقاد قراردادهای توسعه‌ای و استخراجی با شرکت‌های بزرگ نفتی و گازی داخلی یا خارجی باید مفادی مبنی برمحدودیت‌های زیست‌محیطی در قرارداد لحاظ شود که مبتنی بر آنها شرکت طرف قرارداد به تلاش برای استخراج از مخزن با کم‌ترین آلودگی برآمده و به دنبال استفاده از تکنولوژی‌های جدید در فعالیت‌های اکتشافی و استخراجی باشد. لذا محدودیت‌های زیست‌محیطی در قالب دو سناریو وارد جریان مدل‌سازی شدند. در ادامه به تخمین مسیر بهینه ی استخراج و قیمت با استفاده از مدل‌های نظریه‌پردازی شده و داده‌های مربوط به سال‌های 1381-1391 می‌پردازیم. لازم به ذکر است که در تخمین مدل با استفاده از داده‌های تجربی محدودیت زیست‌محیطی لحاظ نگردیده و تنها در راستای مدل‌سازی در نظر گرفته شده‌اند. در نهایت بیان می‌گردد که اعمال محدودیت‌های زیست‌محیطی به عنوان یکی از مفاد قراردادها به طور غیرمستقیم به میزان استخراج از مخزن خواهد افزود.