گره نیروی کار در ایران

همواره مباحث مربوط به ایجاد اشتغال و رفع بیکاری، به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای هر جامعه ای، مورد توجه و مطالعه صاحب نظران اقتصادی بوده است. به علاوه، بیکاری به عنوان یک پدیده مخرب اقتصادی، اجتماعی و ســـیاسی، یکی از دغدغه-های اصــلی دولت ها محسوب می شود؛ که رفع آن به عنوان یکی از وظایف اصلی و اولیه بر عهده آنها است. برای مبارزه با بیکاری و حل مسیله اشتغال باید ابتدا کانال هایی که به افزایش بیکاری و یا به وجود آمدن گره در بازار کار ختم می شوند را شناسایی کرد. این مقاله کوششی است جهت شناسایی شوک هایی که منجر به بوجود آمدن گره در بازار نیروی کار و افزایش بیکاری در ایران می شوند. بدین منظور از تحلیل سری های زمانی مبتنی بر الگوی var و روابط هم انباشته کننده استفاده شده است. برای تخمین مدل از داده های سالانه دوره زمانی 1344-1389 استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که افزایش درآمدهای نفتی، کسری بودجه دولت و افزایش نقدینگی موجب به وجود آمدن گره در بازار کار شده و بیکاری را افزایش می دهند؛ اما افزایش حجم سرمایه باعث کاهش بیکاری می شود و در جهت رفع این گره عمل می کند.