مقایسۀ اثر کالای عمومی در انتخاب مسکن، میان تمامی خانوارهای شهر و گروه درآمدی بالا نمونۀ موردی: شهر تهران

خانوارها برای مسکن بهتر در شهر جابه‌جا می‌شوند و کالای عمومی یکی از عوامل مهم در این جابه‌جایی است اما این کالا برای تمامی خانوارهای شهر اهمیت یکسانی ندارد و توزیع فضایی آن در شهر یکنواخت نیست. به‌منظور بررسی تقصیلی کالای عمومی به دو گروه خالص و ناخالص تفکیک شده است و هدف اصلی پژوهش سنجش تاثیر این کالا درمیان تمامی خانوارها و گروه درآمدی بالا است. روش پژوهش به‌صورت کمّی و مدل‌سازی عامل‌مبنا انجام شده است. داده‌های اولیه مدل از سرشماری عمومی نفوس و مسکن (1395) و طرح رصد کیفیت محلات (95-1394) شهرداری تهران اخذ شدند. نتایج نشان‌داد گروه کالای عمومی ناخالص در انتخاب مسکن کلِ خانوارهای شهر موثر است. ازمیان متغیرهای این گروه، برای تمامی خانوارهای شهر، بیشترین تاثیر را «دسترسی به سیستم حمل‌ونقل عمومی» دارد، ولی این متغیر در انتخاب خانوارهای بادرآمد بالا تاثیرگذار نیست. متغیر «دسترسی به فضای آموزشی» نیز کمترین تاثیر را میان تمامی خانوارها دارد، ولی در گروه درآمدی بالا، این کالا بیشترین تاثیر را دارد. در گروه کالای عمومی خالص، تمامی متغیرها در انتخاب مسکن کلِ خانوارهای شهر موثر است و متغیر «امنیت» بیشترین میزان تاثیر را دارد. در مقام مقایسه با گروه درآمدی بالا، به‌جز «فاصله تا فضای آموزشی»، سایر متغیرها تاثیر معناداری در انتخاب مسکن ندارند که نشان از توزیع فضایی نامتوازن کالای عمومی خالص در سطح شهر و همگنی توزیع فضایی در محل سکونت خانوارهای با درآمد بالا دارد، هم‌چنین براساس پیشینۀ پژوهش، فضای آموزشی در گروه درآمدی بالا به‌عنوان معیاری از کیفیت محله مطرح است.

the effect of public goods on residential mobility: comparison all households and high-income groups in tehran, iran

households move in cities for better housing and access to better public goods services, but the public goods are not equally important for households and their spatial distribution is not uniform in the city. in order to investigate in detail, we divvied the public goods into two groups: net and gross and modeling the housing residential choice. the main purpose of the study is to measure the impact of this product among all households and high-income groups. data were collected from census (2016) and the neighborhood quality survey (2015-2016) of tehran municipality. we use agent-based model for investigate the behavior of households. the results showed that the gross public goods are effective in choosing the house of all households in the city. among the variables in this group, for all households in the city, “access to the public transportation system” has the greatest impact, but this variable does not affect the choice of high-income households. the variable “access to educational space” also has the least impact among all households, but in the high-income group, this variable has the most impact. in the group of net public goods, all variables are effective in choosing the house of all households in the city, and the variable “security” has the greatest impact. compared to the high-income group, except for “distance to educational space”, other variables do not have a significant effect on housing choice, which indicates the unbalanced spatial distribution of net public goods in the city and the homogeneity of spatial distribution in high-income households. also, based on the research background, educational space in the high-income group is considered as a measure of neighborhoods quality.