کاربرد مدل بازی تکاملی انتقال ژنتیک برای تحلیل روابط تجاری استراتژیک در بازارهای هدف در راستای موافقت‌نامه‌های منطقه‌ای

هنوز هم تحت‌تاثیر تفکر جنگ سرد، بسیاری از کشورها ممکن است به‌جای همکاری، در روابط بین‌الملل با یکدیگر رقابت داشته باشند. با این‌وجود، در بیشتر مواقع انتخاب سیاست‌های دائمی درخصوص تجارت امکان‌پذیر نیست؛ چراکه با تغییر ساختار تولید و سطح توسعه، منافع کشورها تغییر می‌یابد. در نتیجه، چندین شکل تعاملات استراتژیک در طی روند سیاست‌گذاری تجاری ظاهر می‌شود. بر همین‌اساس در این مقاله، با استفاده از یک مدل نامتقارن بازی تکاملی و اضافه کردن فرضیۀ بازی برد-برد، به تجزیه و تحلیل اثرات اعمال استراتژی همکاری به‌جای رقابت در امور بین‌الملل پرداخته می‌‌شود. بررسی تکامل در بستر نظریۀ ‌بازی‌ها‌ کمک می‌کند پدیده‌هایی همچون رفتارهای همکارانه بهتر توضیح داده شوند؛ لذا در این تحقیق، ‌علاوه‌بر منظور کردن مکانیزم پویایی تغییرات در بازۀ زمانی 2005 تا 2018، ابتدا مدل بازی مطابق با بازی معمای زندانی طراحی شده و در ادامه با اضافه کردن فرضیۀ بازی برد-برد و به‌دست آوردن منافع بازیگران، مدل اولیه به‌منظور بررسی امکان‌سنجی ایجاد توافق میان کشورهای ایران، ترکیه و روسیه در دست‌یابی به بازار عراق به‌عنوان بازار هدف، بسط داده شده است. براساس نتایج به‌دست آمده از بازی تکاملی تحت استراتژی مختلط، ایران به‌دلیل قدرت چانه‌زنی بالاتر، به‌عنوان رهبر عمل کرده و به‌جای همکاری با ترکیه، استراتژی رقابت را انتخاب خواهد کرد و در عوض، ترکیه نقش پیرو را داشته و به‌جای رقابت با ایران، همکاری را انتخاب می‌کند، به‌ویژه اگر هزینۀ پیش‌بینی شده برای عدم تعامل زیاد باشد. با این‌حال، در بازی تکاملی پویا و تحت فرضیۀ جدید بازی برد-برد، به این نکته پی برده می‌شود که استراتژی همکاری در زمینۀ تجارت با کشور عراق و کمک به توسعۀ آن، به احتمال زیاد یک گزینۀ منطقی برای ایران و ترکیه است. همچنین با حضور روسیه، امکان کسب منافع بیشتر با انتخاب استراتژی همکاری به‌جای رقابت، بالاتر خواهد بود.

application of the evolutionary game model of genetic transfer to analyze strategic trade relations in target markets in line with regional sgreements

still influenced by cold war thinking, many countries may interact in the international scenario through competition rather than cooperation. however, in most cases it is not possible to choose permanent trade policies, because by changing the structure of production and the level of development, the interests of countries change. as a result, several forms of strategic interaction emerge during the trade policy process. accordingly, in this paper, using an asymmetric evolutionary game model and adding a win-win game hypothesis, the effects of applying a cooperation strategy instead of competing in international affairs are analyzed. examining evolution in the context of game theory helps to better explain phenomena such as cooperative behaviors; therefore, in this study, the dynamic mechanism of change in the period 2005 to 2018 has been considered. based on the results of the evolutionary game under mixed strategy, iran will act as a leader due to its higher bargaining power and will choose a competitive strategy instead of cooperating with turkey, and instead, turkey will play the role of follower and instead of competing with iran, it chooses to cooperate, especially if the projected cost of losing the competition is high. however, in the dynamic evolutionary game under the new win-win hypothesis, it is realized that a strategy of cooperating in trade with iraq and helping to develop it, is likely to be a logical option for iran and turkey. also, with the presence of russia, the possibility of gaining more benefits by choosing a cooperation strategy instead of competition will be higher.