آزمون بیماری هزینه‌ای بامول در بخش آموزش ایران

در این پژوهش محرک‌های افزایش هزینه‌های آموزش عمومی ازجمله اثر «بیماری هزینۀ» بامول، تجزیه‌وتحلیل می‌شود. براساس نظریۀ بامول، حقوق پرداخت‌شده به معلمان می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی افزایش هزینه‌های آموزش را توضیح دهد. بامول اقتصاد را به دو بخش پیشرو و غیرپیشرو تقسیم می‌کند. بخش پیشرو شامل آن بخش از فعالیت‌های اقتصادی می‌گردد که فنّاوری در آن به‌صورت ابداعات تبلور داشته و انباشت سرمایه در آن با فعال‌کردن صرفه‌های ناشی از مقیاس زمینۀ افزایش تولید سرانه را فراهم می‌نماید. در این بخش افزایش دستمزد‌ها متناسب با افزایش بهره‌وری است. درسوی مقابل نیز فعالیت‌‌هایی قراردارند که نقش انسان در آن‌ها پررنگ است و رشد بهره‌وری در آن‌ها تنها به‌صورت گاه‌گاه و اتفاقی روی می‌دهد. ازنظر بامول آموزش‌وپرورش در بخش غیرپیشرو جای می‌گیرند. در صنایع غیرپیشرو، نرخ دستمزد متناسب با نرخ بالاتر دستمزد در بخش پیشِ‌رو  برای حفظ کارگران باوجود رشد پایین بهره‌وری مشابه اثر (ساموئلسون-بالاسا) افزایش می‌یابد و باعث افزایش واحد هزینۀ خدمات در بخش غیرپیشرو می‌شود. این افزایش هزینه به افزایش قیمت اضافی در آموزش تبدیل می‌شود و ازآنجاکه تقاضا برای آموزش بی‌کشش است، این امر باعث افزایش مداوم هزینه‌های عمومی آموزش‌وپرورش می‌شود. مطالعۀ حاضر، مقالۀ رشد نامتوازن اقتصادکلان و بروز بحران در مناطق شهری بامول را مورد بازبینی قرارداده و افزایش هزینه‌ها در بخش آموزش ایران را با استفاده از مدل بامول و روش ardl طی دورۀ (1360-1397) بررسی می‌کند. نتایج بلندمدت و کوتاه‌مدت نشان می‌دهد، نه‌تنها بیماری بامول وجود ندارد، بلکه فزونی دستمزد به بهره‌وری باعث کاهش هزینه‌های تولید در آن بخش‌شده و می‌تواند زمینۀ رونق در این بخش شود.

testing of the existence of baumol cost disease in public education expenditures in iran

this paper analyzes the incentives to increase the cost of public education, including the effect of the cost sickness scheme. according to the theory, the salary paid to teachers can explain the significant increase in tuition costs. bamol divides the economy into two leading non-progressive parts. the leading sector includes the part of economic activities in which technology is crystallized as innovations and the accumulation of capital in it by activating economies of scale provides the basis for increasing per capita production. in this sector, the increase in wages is proportional to the increase in productivity. on the other hand, there are activities in which the human role is prominent and productivity growth occurs only occasionally and accidentally. in terms of education, they are located in the non-leading sector. in non-leading industries, the wage rate increases in proportion to the higher wage rate in the leading sector to retain workers despite the low productivity growth similar to the effect (samuelson-balasa) and increases the unit cost of services in the non-leading sector. this increase in cost translates into an additional increase in the cost of education, and because the demand for education is unbearable, it continues to increase the general cost of education. the present study reviews the article on unbalanced macroeconomic growth and crisis in urban areas of bamol and examines the increase in costs in the iranian education sector using the bamol model and ardl method during the period (1360-1397). long-term and short-term results show that not only is there no sick disease, but also an increase in wages to productivity reduces production costs in that sector and can lead to prosperity in this sector.