تعیین قاعده مالی برای دولت در اقتصاد ایران با استفاده از رویکرد الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی

طی سال‏های اخیر استفاده از قواعد مالی جهت تاثیرگذاری بر سیاست مالی و فضای اقتصاد کلان از روند رو به گسترشی در ادبیات اقتصادی برخوردار بوده است به‏طوری‏که امروزه بسیاری از کشورها قواعد مالی متنوعی برای مدیریت حفظ ثبات اقتصاد کلان و جلوگیری از کسری‏های بودجه افراطی به کار می‏گیرند. در اقتصاد ایران این موضوع از برنامه پنجم توسعه با تخصیص بخشی از درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی آغاز شده اما طی سال‏های اخیر نتوانسته به اهداف خود در زمینه با ثبات سازی اقتصاد دست یابد. در مقاله حاضر با استفاده از الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی با در نظر گرفتن خانوار ریکاردویی و غیرریکاردویی و مدل‏سازی بخش نفت به‏صورت مجزا در سه سناریوی پایه، قواعد مالی درآمدی و قاعده تراز بودجه به بررسی قاعده مناسب برای اقتصاد ایران پرداخته شده است. نتایج نشان می‏دهد که قاعده تراز بودجه می‏تواند با توجه به ساختار اقتصاد ایران به‏عنوان یک کشور صادرکننده نفت از عملکرد بهتری برخوردار باشد و تابع زیان سیاست‌گذار را حداقل نماید.

Determination of Optimal Fiscal Policy for iran’s Economy:A Dynamic Stochastic General Equilibrium (Dsge) Approach

In recent years, the use of fiscal rules to influence fiscal policy and macroeconomic has been expanding in economics literature, so that many countries have various fiscal rules to manage macroeconomic stability and prevent extreme budget deficits. In Iran, this has started from the Fifth Development Plan with the allocation part of the oil revenues to the National Development Fund, but in recent years it has not been able to achieve its goals of stabilizing the economy. In this study, using a Dynamic Stochastic General Equilibrium (DSGE) model, the appropriate rule for Iran is examined using three scenarios: baseline, revenue fiscal rule and budget balance rule. The results show that the budget balance rule can have a suitable performance considering the structure of Iran as an oil exporting country and minimize the policymaking loss function.