ارائه الگوی کارایی انرژی در اقتصاد ایران با استفاده از رویکرد بهینه‌یابی پویا

این مقاله براساس روش بهینه‌سازی به‌منظور بررسی مساله کارایی انرژی در کشور ایران در نظر گرفته شده است. هدف اصلی این تحقیق، طراحی الگویی مناسب برای تعیین مقدار بهینه مصرف انرژی و موجودی سرمایه با استفاده از تابع کارایی انرژی و مدل تعمیم‌یافته سولو است، که حداکثر کارایی انرژی را تضمین می‌نماید. در این راستا، ابتدا مصرف انرژی و موجودی سرمایه در مکانیسم تابع کارایی انرژی در نظر گرفته شده است. سپس الگوی موردنظر طی دوره زمانی 1393-1387 در یک مساله کنترل بهینه طراحی گردیده است. در نهایت مقادیر بهینه مصرف انرژی و موجودی سرمایه تعیین گردیده است. نتایج قابل‌توجه نشان‌دهنده مقادیر بهینه پایدار مصرف انرژی و موجودی سرمایه در اقتصاد ایران است. براساس حل عددی ملاحظه می‌شود، شکاف بین مقادیر بهینه با مقادیر تحقق یافته وجود دارد، و این نشان‌دهنده این است که در کشور ایران سطح مصرف انرژی از مقادیر بهینه بیشتر است. همچنین با توجه به افزایش شدت انرژی در سال‌های اخیر در کشور برای رسیدن به یک سطح مطلوب و کارآمد کارایی انرژی می‌بایست مصرف انرژی کاهش یابد.

Presentation of Energy Efficiency Model in Iranian Economy Using Dynamic Optimization Approach

This paper is based on dynamic optimization methodology to investigate the economic energy efficiency issues in Iranian Economy. The paper introduces some definitions about energy efficiency both in economics and physics, and establishes a quantitative way for measuring the economic energy efficiency. The linkage between economic energy efficiency, energy consumption and capital stock is demonstrated primarily. Using the methodology of dynamic optimization, a maximum problem of economic energy efficiency over time, which is subjected to the extended Solow growth model and instantaneous investment rate, is modelled. In this model, the energy consumption is set as a control variable and the capital is regarded as a state variable. The analytic solutions can be derived and the diagrammatic analysis provides saddlepoint equilibrium.