بررسی رابطه تقوی و هدایت و تاثیر آن بر سلامت اجتماعی از منظر قرآن

مقدمه: رابطه هدایت و تقوی مفاهیمی هستند که همواره مورد توجه اهل بحث و کلام بوده اند. موضوع هدایت در فرهنگ اسلامی دارای موقعیت و مقامی بس عالی و ارجمند است که می توان گفت همه مساعی رسول مکرم اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) در جهت تحقق اهداف آن اوج گرفته بود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان هدایت و تقوی و تاثیر آن بر سلامت اجتماعی انجام شد که با استفاده از منابع و تفاسیر مختلف صورت پذیرفت. در پژوهش حاضر از روش کتابخانه ای و ابزار فیش برداری استفاده شد.نتیجه گیری: متقین در مرحله ابتدا و ادامه مسیر تقوی، به هدایت الهی نیاز دارند و از آن بهره جسته اند. همچنین، هدایت الهی مراتب مختلفی دارد که این مراتب در درجات تقوی اثر مستقیم دارند. خودداری از تبعیت هدایت الهی، سبب گمراهی و در نتیجه، محرومیت از تقوی است. هدایت بر تقوی اثری مستقیم دارد و هدایت الهی برای متقین و آنهایی که در مسیر تقوی قرار گرفته اند در حال ازدیاد است. تقوی و هدایت نسبت به هم دو جنبه دارند. تقوی در جنبه اول زمینه دریافت هدایت الهی است و در جنبه دوم هدایت الهی منجر به تقوی می شود. در نتیجه هدایت الهی و تقوی رابطه دوسویه مشدد دارند، یعنی هر چه تقوی بیشتر شود هدایت الهی فزون تر شده و همچنین هر چه هدایت الهی چراغ راه متقین شود، بر درجات تقوای ایشان افزوده می شود. متقین به عنوان یک عضو از جامعه با پیروی از هدایت های الهی در جهت هم زیستی نیکو با همنوعان خویش بر سلامت اجتماعی موثر هستند.