تاثیر احتمالی روزه‌داری در بروز خشکی چشم با استفاده از مستندات و مطالعات انجام‌شده در مورد تغییر محتوای پروتئینی اشک افراد روزه‌دار، دیابتی، سیگاری و مبتلایان به خشکی چشم

اهداف: بسیاری از منابع، روزه داری را به عنوان یکی از عوامل محرک القای خشکی چشم معرفی می کنند. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر احتمالی روزه داری در بروز خشکی چشم با استفاده از مستندات و مطالعات انجام شده در مورد تغییر محتوای پروتئینی اشک افراد روزه دار، دیابتی، سیگاری و مبتلایان به خشکی چشم بود.اطلاعات و روش ها: در این مطالعه مروری سیستماتیک، برای استخراج داده ها، از روش اسنادی استنتاجی، (بررسی پایگاه های اطلاعاتی و استخراج داده ها از تحقیقات منتخب و هماهنگ با معیار ورود تعریف شده) استفاده شد و در نهایت، 6 سند به عنوان اسناد مرجع برای استخراج داده معرفی شد.یافته ها: در مطالعات گروه تحقیقاتی گروس پروتئین های شاخص اشک چشم در افراد مستعد به خشکی چشم (افراد دیابتی و افراد سیگاری) نسبت به افراد سالم تغییر معنی داری را نشان نداد. در حالی که در مطالعه سریری پروتئین های شاخص و به طور ویژه لیزوزیم و لاکتوفرین در اشک چشم روزه داران کاهش یافت. در گروه تحقیقاتی سریری حضور دو پیک اضافی در الگوی کروماتوگرام افراد روزه دار به چشم می خورد، ولی چنین افزایشی در الگوی الکتروفورز گزارش نشد. مطالعه گروه تحقیقاتی کریم اوغلو نیز نشان داد که تغییر در الگوی آب دریافتی می تواند سبب کاهش موقت میزان ترشح اشک در روزه داران شده باشد.نتیجه گیری: علی رغم تفاوت های اندک در محتوای پروتئینی اشک چشم روزه داران، گروه کنترل و افراد مستعد به خشکی چشم، احتمالاً تفاوت در محتوای پروتئینی اشک افراد روزه دار و سالم، نمی تواند عاملی برای القای پایدار خشکی چشم در افراد روزه دار باشد و احساس خشکی در چشم در ایام روزه داری مربوط به کاهش موقت آب بدن است.