ترسیم جایگاه قرآن در منظومه علوم تجربی؛ با تاکید بر علوم حوزه سلامت

مقدمه: ارتباط صحیح و منطقی میان علوم، نیازمند داشتن تصوری درست از جایگاه این رشته ها در منظومه علوم است. وقتی از بالا به جایگاه علوم و کیفیت چینش آنها در کنار هم می نگریم، بهتر می توانیم به ارتباطات و نحوه تعامل آنها پی ببریم. نکته مهم دیگری که در ارتباط با علوم سلامت مطرح است، میان رشته ای یا فرارشته ای بودن آن است. در فرارشته ای ها علوم مختلفی برای حل مسایل عینی و کاربردی اجتماع در تعامل با یکدیگر هستند. بافت محوربودن، ترکیب و یکپارچه سازی از دیگر ویژگی های فرارشته ای ها محسوب می شوند که در علوم سلامت قابل مشاهده اند. فرارشته بودن علوم سلامت موجب می شود ارتباط مطالعات قرآنی با آن بسیار پیچیده تر باشد. مطالعات در حوزه سلامت و دین حاکی از آن است که تعامل این دو حوزه موجب می شود ابعادِ میان رشته ای علوم سلامت بسیار پررنگ تر شده و طرح مباحث روانی و اجتماعی در علوم سلامت جدی تر پیگیری شوند. نتیجه گیری: مطالعات قرآنی، ذیل علوم انسانیِ غیرتجربی جای گذاری می شود، اما علوم سلامت فرارشته ای هستند که با دو گونه علوم انسانیِ غیرتجربی و علوم طبیعی مرتبطند. بنابراین ارتباط میان آنها نیز در زمره میان رشتگی قوی محسوب می شود. علوم انسانیِ تجربی، بیشترین نزدیکی را به مطالعات قرآنی و علوم بهداشت در منظومه علوم دارند و می توان علوم انسانی تجربی را به عنوان اتصال دهنده علوم شکل دهنده مطالعات قرآنی و حوزه بهداشت در نظر گرفت. بنابراین، علوم اجتماعی و روان شناختی بهترین علوم برای برقراری زبان مشترک و تعامل میان این دو حوزه محسوب می شوند. با این زبان مشترک حتی می توان تعامل و گفت وگوی مطالعات قرآنی با حوزه زیستیِ علوم بهداشت را نیز متصور دانست.