برنامه ریزی توسعه تولید با در نظر گرفتن سرمایه گذاری در برنامه های افزایش بازدهی انرژی

افزایش بازدهی انرژی از جنبه های مختلف شامل افزایش امنیت انرژی، کاهش رشد مصرف انرژی و کاهش انتشار آلودگی دارای اهمیت بسزایی است. این امر موجب شده است تا ارتقا بازدهی انرژی از نظر سیاست گذاران انرژی مورد توجه قرار گیرد و به عنوان یک گزینه در کنار منابع تولیدی در نظر گرفته شود. در این مقاله برنامه های افزایش بازدهی انرژی به صورت یک نیروگاه مجازی تحت عنوان نیروگاه بازدهی (epp) مدل شده اند. همچنین یک چارچوب تصمیم گیری جهت مدل سازی رفتار سرمایه گذار نیروگاه بازدهی در برنامه ریزی توسعه تولید ارایه شده است. سرمایه گذار نیروگاه بازدهی با کمک این چارچوب، عملکرد شرکت برق را مورد ارزیابی قرار می دهد و استراتژی بهینه برای سرمایه گذاری در برنامه های بازدهی انرژی را تعیین می کند. مسیله برنامه ریزی توسعه تولید به صورت متمرکز در نظر گرفته شده و با روش برنامه ریزی دینامیکی (dp) حل شده است. هر مرحله ی زمانی برنامه ریزی دینامیکی که به عنوان یک دوره بهره برداری میان مدت در نظر گرفته شده، به صورت یک مسیله بهینه سازی دو سطحی مدل شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد با توجه به پتانسیل بالای صرفه جویی انرژی در سمت مصرف، سرمایه-گذاری در برنامه های بازدهی انرژی توسعه ظرفیت نیروگاهی را در بلند مدت تحت تاثیر قرار می دهد و موجب تاخیر و کاهش نصب نیروگاه ها و همچنین کاهش انتشار آلودگی می شود.