بهبود قیمت‌گذاری نهایی بلند مدت به همراه روش ضرایب تعمیم یافته سود برای جبران کمبود درآمد شبکه انتقال در سیستم قدرت تجدید ساختار یافته

برای پوشش هزینه‌های سیستم انتقال و شبکه‌های توزیع روش‌های مختلفی وجود دارد. این روش‌ها به دو رویکرد افزایشی یا نهایی تقسیم می‌شوند و می‌تواند بلند مدت یا کوتاه مدت باشد. تفاوت اصلی در رویکرد افزایشی و نهایی نحوه محاسبه هزینه استفاده از شبکه است. در رویکرد افزایشی از شبیه‌سازی و در رویکرد نهایی از روش‌های تحلیل حساسیت برای تعیین هزینه استفاده می‌شود. اگر برای محاسبه تعرفه انتقال از قیمت‌های بهینه گرهی یا ناحیه‌ای که نوعی رویکرد کوتاه مدت نهایی هستند استفاده شود در این صورت تعرفه شبکه حاصل از این قیمت گذاری فقط تجهیزات موجود را در نظر می‌گیرد. مگر اینکه بهینه سازی هزینه سیستم با بهینه سازی طراحی شبکه توام شوند. از آنجا که مبنای قیمت‌گذاری گرهی ایجاد سیگنال اقتصادی است تعرفه بدست آمده کل هزینه شبکه را پوشش نمی‌دهد. برای ایجاد مشوق‌های لازم برای سرمایه‌گذاری آینده می‌توان از رویکردهای افزایشی یا نهایی بلند مدت بهره برد. در این مقاله برای ایجاد سیگنال اقتصادی سرمایه‌گذاری آینده از روش تصحیح شده رویکرد نهایی بلند مدت استفاده شده است که بتواند اثر هزینه‌های بلند مدت را نسبت به تزریق توان در باس‌ها نشان دهد. در عین حال از آنجا که رویکرد نهایی هزینه کامل شبکه را پوشش نمی‌دهد برای جبران کمبود درآمد از روش‌ ضرایب تعمیم یافته سود استفاده شده است. یک شبکه توزیع عملی برای نشان دادن اصول تئوری و عملی راهکار یشنهادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نتایج برای شرایط مختلف سیستم مقایسه می‌شوند. نتایج نشان می‌دهند که قیمت‌های حاصل از راهکار پیشنهادی نه تنها هزینه‌های توسعه آینده شبکه را در بر می‌گیرد بلکه به فاصله بین تولید و مصرف نیز بستگی دارد و عواملی که در تعرفه‌های شبکه تاثیر گذار هستند را نیز نشان خواهد داد.

Improving Long Run Marginal Cost based Pricing along with Extended Benefit Factor method for Revenue Reconciliation of Transmission Network in Restructured Power System

Abstract : There are several methods to cover the costs of a transmission system and distribution networks. These methods are divided into either incremental or marginal approaches, which can be either longterm or shortterm. The main difference between the incremental and marginal approach is how to calculate the cost of using the network. In the incremental approach, simulation and in the marginal approach, cost sensitivity analysis methods are used to determine the cost. If the tariff is based on the optimal nodal or regional prices, that is a shortterm approach, then it only considers the existing equipment. Unless cost optimization is combined with network design optimization. Since the nodal pricing principle is to generate the economic signal, the tariff does not cover the entire network cost. Longrun incremental or marginal approaches can be used to create incentives for future investment. In this paper, a longrun marginal approach has been modified to create the economic signal for the future investment, which can show the effect of power injections on the buses over the longterm costs of the network reinforcement. At the same time, since the marginal approach does not cover the full cost of the network, extended benefit factor method have also been used to compensate for the lack of income. A practical distribution network is used to illustrate the theoretical and practical principles of the proposed solution. Results are compared for different system conditions. The results show that the price of the proposed solution involves not only the future development costs of the network but also the distance between production and consumption and shows the factors that affect network tariffs.