جایگاه تعدد نتیجه در حقوق کیفری ایران

تعدد جرم از جمله عوامل عام مشدده ی مجازات است که خود به دو قسم مادی (ارتکاب چند رفتار مجرمانه مستقل) و معنوی (ارتکاب یک رفتار دارای عناوین مجرمانه متعدد) تقسیم می شود. در کنار این دو، موضوع تعدد نتیجه (ارتکاب یک رفتار دارای یک یا چند عنوان مجرمانه ولی با نتایج متعدد) مطرح می شود. گرچه می توان از تعدد نتیجه به عنوان عامل مستقلی برای تشدید مجازات در کنار تعدد مادی و معنوی، نام برد، اما بسیاری اعتقاد به استقلال این نهاد ندارند و آن را زیر مجموعه تعدد معنوی می دانند. پس از سال ها خلا قانونی، قانون مجازات اسلامی 1392 ضمن یادکرد این نهاد، آن را زیرمجموعه تعدد مادی دانسته است. بدیهی است با توجه به این که مقدار تشدید در تعدد مادی بیش از تعدد معنوی است، تبیین مبانی این رویکرد قانونگذار به همراه تحلیل و توصیف اصل این نهاد، اهمیت به سزایی دارد؛ امری که این مقاله متکفل آن است.

The Status of Plurality of Result in the Iranian Criminal Law

Plurality of crime inter alia is a general aggravated factor of the punishment, which divided into two material (committing several independent criminal behaviors) and constructive (committing one behavior with varied criminal titles) types. Additionally, the issue of plurality of result (committing one behavior with one or more criminal titles, albeit with varied results) is raised. Although, plurality of result can be called as an independent factor to aggravate punishment, along with material or constructive plurality, but many authors do not believe in the independence of this institution and consider it as a subset of constructive plurality. After years of legal gap, the Islamic Penal Code 1392 has addressed plurality of result and considered it as a subset of material plurality. Obviously, given that the amount of aggravation in material plurality is more than constructive plurality, it is highly important to elucidate the basics of the lawmaker’s approach, along with analyzing and describing of the institution itself; it is what the present paper attempts to address.