پالایش فضای سایبری به مثابه جرم یا ابزارپیشگیری ازآن؟

تقریبا همه دولت‌ها بنا به ملاحظات مختلف در راستای پیشگیری از جرم در فضای مجازی، به پالایش متوسل می شوند. ولی اغلب، از یک طرف به‌دلیل محدودیت‌های فنی و جرم شناختی و از طرف دیگر به علت اجرای غیراصولی پالایش، در وصول به هدف خود موفق نشده بلکه برخی حقوق بنیادین بشری را نیز نقض می نمایند. در این تحقیق این که آیا پالایش ابزار پیشگیری از جرم است یا به مثابه خود جرم بررسی شده است. مقاله با شیوه‌ تحلیلی- توصیفی به این نتیجه دست یافته که اکتفای دولت‌ها به قانونی بودن پالایش و عدم توجه به شرایطی چون «ضرورت و تناسب» در اعمال آن، موجب مداخله بی رویه آن‌ها در حقوق بنیادین شهروندان شده و آسیب‌های ناشی از پالایش غیراصولی به رغم متصف نشدن به‌عنوان مجرمانه در قوانین داخلی، می تواند با بهره‌مندی از آموزه های جرم شناسی انتقادی با رویکرد آسیب اجتماعی‌شناسی، در قالب جرم دولتی مطرح گردد.

filtering the cyberspace as a crime or a way for its prevention?

almost all governments, whether libertarian or authoritarian, resort to filtering in order to prevent crime in the cyberspace due to political, cultural, etc. considerations but often due to technical and criminological limitations and inappropriate filtering, not only are they not successful in achieving their goal, but also violate fundamental human rights such as the right to freedom of expression and information and the right to privacy. therefore, this article, examines whether filtering is a crime prevention way or as a crime itself. this article concludes in a descriptive-analytical approach that if governments are satisfied to the legality of filtering and disregard for conditions such as the necessity and appropriateness in filtering it has led to their excessive interference in the fundamental human rights of citizens and the damages caused by such filtering can be raised by the use of critical criminology teachings with the approach of social pathology in the form of state crime.