مبانی جرم انگاری عدم رعایت حجاب شرعی در حقوق کیفری ایران

در حقوق کیفری، قلمرو آزادی شهروندان با‌توجه به نوع سیاست جنایی اتخاذ شده هر دولت در قبال پدیده بزهکاری متفاوت است. از آنجا که به استناد اصل 4 قانون اساسی سیاست کلی حاکم بر فضای حقوقی و اجتماعی ایران باید مبتنی بر موازین اسلامی باشد قانون‌گذار نیز به تاسی از این تاکید، حجاب شرعی را تحت حمایت قانونی (کیفری) قرار داده است. از یک طرف پیش فرض‌های مبتنی بر مسئولیت‌های اجتماعی دولت در قبال پاسداشت ارزش‌های ساختاری و مراقبت از آن‌ها و عینیت بخشی به اخلاق در جامعه به‌عنوان مبانی کلان و از طرف دیگر اعتقاد به جنبه پیشگیرانه حجاب در جلوگیری از بزهدیدگی در برخی جرائم به‌عنوان مبنای بزهدیده شناختی و تولید حس امنیت در زنان به‌عنوان مبنای روان شناختی در جایگاه مبانی خرد، قانون‌گذار را بر آن داشته تا مقوله حجاب زنان را با حقوق کیفری پیوند دهد.

Foundations of NonObservance Criminalization of Religious Veil (Hijab) in Iranian Criminal Law

In criminal law, the realm of civil liberties varies according to the type of criminal policy adopted by each state in relation to the crime. Since according to Article 4 of the Constitution, the general policy governing the legal and social realm of Iran must be based on Islamic standards, the criminal legislator has also supported the hijab. Social responsibilities of the government towards the protection of structural values and their care and Making ethics in society are the macrofoundations of this criminal protection. Believing in the preventive nature of hijab in prevention of women’s victimization in some crimes, as a victimological foundation and creating a sense of security in women as a psychological foundation, are the microfoundations of this support. According to these foundations, the legislator has linked the issue of women’s hijab with criminal law.