بررسی اصول حقوقی حاکم بر قراردادهای بالادستی صنعت نفت و گاز در ایران

انعقاد قراردادهای صنعت نفت و گاز، امری کاملاً فنی است که با نظام سیاسی، حقوقی و اقتصادی هر کشور صاحب نفت، ارتباطی تنگاتنگ دارد. امروزه، در دنیای تجارت بین‌الملل، انواع قراردادها، نقش اساسی را ایفا می‌کنند. با توجه به نیاز روزافزون صنایع به انرژی نفت وگاز، اهمیت قراردادهای نفت وگاز، دو چندان می‌شود. از طرفی کشف، استخراج، تولید و بهره‌برداری از نفت، مستلزم صرف هزینه‌های هنگفت است. از این رو‌، آثار حقوقی ناشی از انواع قراردادها و ایجاد انگیزه جهت سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت نفت وگاز، اهمیت بسزایی دارد. در این پژوهش‌، ضمن بررسی اصول و قواعد حقوقی حاکم بر قراردادهای بالادستی صنعت نفت وگاز و با در نظر گرفتن الزامات قانونی و بودجه‌ای و همچنین بررسی انواع قراردادهای بالادستی به این نکته اساسی دست می‌یابیم که علی‌رغم تنوع در قراردادها، همگی از اصول و قواعد حقوقی یکسانی پیروی می‌کنند. این تنوع، برای ایجاد انگیزه و بهره‌وری بیشتر، به منظورجلب سرمایه‌گذاری خارجی، با حفظ مالکیت ملی بر منابع نفت وگاز صورت می‌پذیرد.