چالش‌ گروه قراردادی در موازنۀ عقود در حقوق ایران

اینکه امروزه تحولات حقوق خصوصی موجب تاثیر متقابل عقود برهم شده موضوعی غیرقابل انکار است و حتی از نظر حقوقی این سوالات را مطرح می سازد که چرا و چگونه چنین پیوندی مغایر اصول حقوقی باید ایجاد شود؟ آیا چنین پلورالیسم (چندگانگی) ساختاری با اصول حقوقی حاکم بر قراردادها هماهنگی دارد یا خیر؟ فرضیۀ اصلی پژوهش بررسی این چالش است که در حقوق داخلی گاه تشکیل و همزیستی عقود با هم مشکلِ رویش پدیدۀ مجموعه قراردادهای هموزن یک قرارداد را بدون در نظر گرفتن اصول حقوقی ایجاد کرده و موجب نادیده گرفتن قواعد عمومی شده اند. در حالی که این وضعیت در قراردادهای متعدد دیگری در زمینه های تجارت خارجی، نفت و گاز، پیمانکاری، رقابت و داوری بین الملل اجتناب ناپذیر و پذیرفتنی است. از این رو دغدغۀ اصلی این مقاله اثبات دشواری پذیرش گروه قراردادها در حقوق ایران به خاطر ابهام مفهومی، ناسازگاری آن با نظام عقود معین، ناتوانی در کاربرد اصول حقوقی و ناکارآمدی استدلالات قانونی توجیه کنندۀ آن می باشد. به نحوی که نتایج حاصل این نوشتار مبتنی بر ضرورت مرزبندی های شفاف در کاربرد گروه قراردادها در حقوق داخلی از نمونه های خاص خواهد بود. از این رو چالش های گروه قراردادها در برابر شناسایی قانونی عقود در مقام ادغام، تجزیه، تشخیص اثر اصلی قرارداد، ناتوانی در رفع ایرادات ناشی از پیوند عقود مختلف و مهمتر از همه تضاد با اصل نسبیت با روش توصیفی تحلیلی بررسی شده تا ضمن تاکید بر اهمیت گروه قراردادها در نمونه های خاص، از ظهور آن در حقوق داخلی اجتناب شود.

the challenge of the contracting group in iranian law

the fact that, nowadays, private law evolutions have contributed to reciprocal impact of contracts is a inevitable issue and even in law- based terms, it pinpoints the question of why and how such an interaction? which is in conflict with law-based principles should be ever mentioned? in this regard, in local law the key challenge is that, in some cases, the formation and co-existence of contracts have created the development of the compound of same-weight contracts phenomenon of a contract regardless of private law, and this has led to the ignorance of common rules. however, this condition is unavoidable in several contracts in the fields of foreign transaction oil and petroleum contractors, competition and international refereeing. on this account, the main obsession of this article is to prove the difficulty of accepting contractual groups in iran, s law due to conceptual ambiguity, its contradiction with defined contracts organization, disability in the application of law principles and the inefficiency of legal justifications. the results of this text are related to the necessity of vivid differentiation between application of contractual group in local law and the international one.