اثرات کارایی بانکی و ‌انضباط پولی بر رشد اقتصادی استان‌های ایران

خروج از رکود و ورود به مسیر رشد اقتصادی از مهم‌ترین چالش های اقتصاد ایران است. با توجه به مرور ادبیات مدل‌های مختلف در زمینه رشد اقتصادی، توسعه بخش مالی همچنان یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار بر رشد اقتصادی است.  توسعه مالی در اقتصاد ایران بانک محور است.  بنابراین، فعالیت بانک‌ها بصورت کارا و سیاست های بانک مرکزی با توجه به انضباط مالی می تواند در رشد اقتصادی استان ها موثر بوده و بلعکس عملکرد نادرست و ناسالم آن‌ها نیز می‌تواند بحران‌های اقتصادی در جامعه ایجاد کند. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از یک مدل رشد درونزا، بویژه با تاکید بر تجزیه تحلیل نسبت‌های مالی، اثر کارایی بانک‌ها و انضباط پولی(درواقع عدم انضباط پولی) بر رشد اقتصادی استان‌های ایران در دوره زمانی 1385 تا 1393(جدیدترین داده های قابل دسترسی) بوسیله مدل پنل دیتا برآورد و تفسیر گردد. نتایج این مطالعه با استفاده از روش اثرات ثابت حاکی از این است که متغیرهای توضیحی الگو شامل کارایی بانک ها، بی انضباطی پولی، کیفیت دارایی بانک ها، درصد باسوادی، ضریب جینی و شاخص فلاکت اثر منفی و معنی دار، درحالیکه شاخص بهره وری نیروی کار و موجودی سرمایه اثر مثبت و معنا دار بر رشد اقتصادی استان های ایران داشته است.