بررسی نقش و اثرات سرمایه‌گذاری خصوصی و عمومی بر اشتغال در استان‌های ایران: با رویکرد گشتاورهای تعمیم‌یافته

با توجه به اهمیت سرمایه گذاری در بخش های اقتصادی و تاثیر آن بر متغیرهای کلان اقتصاد از جمله تولید و اشتغال و با توجه به محدودیت منابع در اقتصاد، بررسی میزان کارایی سرمایه های به کار رفته در جامعه توسط بخش خصوصی و دولتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا در این پژوهش به بررسی اثرات سرمایه گذاری خصوصی و عمومی بر اشتغال در 30 استان کشور و طی دوره زمانی 1394-1384 با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته و در سه مدل مختلف؛ اشتغال بخش خصوصی، دولتی و کل پرداخته شده است. نتایج برآورد مدل اشتغال خصوصی حاکی از بهبود بازار اشتغال ناشی از افزایش سرمایه گذاری خصوصی می باشد که این رابطه مثبت نه تنها در دوره جاری وجود دارد بلکه تابعی از سرمایه گذاری دوره گذشته نیز هست. در برآورد مدل اشتغال عمومی، تاثیر سرمایه گذاری عمومی در دوره جاری و گذشته بر اشتغال این بخش منفی و معنادار بوده است. به عبارتی سرمایه گذاری های صورت گرفته توسط دولت طی دوره زمانی مورد بررسی نتوانسته است باعث بهبود بازار اشتغال و برطرف کردن معضل بیکاری در کشور شود. این نتیجه حتی در مدل کلی اشتغال نیز مشهود است، بررسی همزمان سرمایه گذاری خصوصی و عمومی و تاثیر آن بر اشتغال کل، نشان از اثر مثبت سرمایه گذاری خصوصی و اثر منفی سرمایه گذاری عمومی بر اشتغال کل است.