پیش بینی سلامت روان معلمان بر اساس خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی

مقدمه: خودکارآمدی و حمایت اجتماعی از عوامل تاثیرگذار در سلامت روان افراد محسوب می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا با شرایط تنش‌زا کنار بیایند و آسیب روانی کمتری را تجربه نمایند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی سلامت روان معلمان بر اساس خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی است.روش کار: در پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر، جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی و متوسطه دوم شهر تهران بود که از میان آن‌ها تعداد 447 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه سلامت عمومی (28-ghq- general health questionnaire)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران(sherer et al general self-efficacy questionnaire)، پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس و همکاران (wax et al social support questionnaire) و فرم مشخصات جمعیت شناختی استفاده به عمل آمد. در مطالعه حاضر، پایایی پرسشنامه‌های مذکور بررسی و تایید شده است. تحلیل داده‌ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 انجام شد.یافته‌ها: بین متغیرهای خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با نشانه‌های جسمانی، اضطراب و بی‌خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی رابطه منفی معناداری وجود دارد. لذا خودکارآمدی و حمایت اجتماعی می‌توانند تغییرات مربوط به نشانه‌های جسمانی، اضطراب و بی‌خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی را در بین معلمان به گونه‌ای معنادار (001/0 > p) تبیین و پیش‌بینی کنند. همچنین بین متغیرهای وضعیت مسکن و حقوق و مزایا با اضطراب و بی‌خوابی رابطه منفی معناداری وجود دارد، لذا آن‌ها می‌توانند اضطراب و بی‌خوابی را در بین معلمان به گونه‌ای معنادار (05/0 > p) تبیین و پیش‌بینی کنند.نتیجه گیری: همبستگی منفی بین متغیرهای خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با نشانه‌های جسمانی، اضطراب و بی‌خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی نشان می‌دهد که آن متغیرها می‌توانند علائم اختلال روانی را در بین معلمان پیش‌بینی نمایند. بنابراین، هرچه خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در بین معلمان بالاتر باشد از سلامت روان بهتری برخوردارهستند. پیشنهاد می‌شود با بکارگیری شیوه‌هایی برای افزایش خودکارآمدی معلمان و فراهم نمودن حمایت اجتماعی، به ارتقای سطح سلامت روان در بین آن‌ها کمک شود.