سطح بندی شهرستان های استان کرمانشاه در بهره‌مندی از شاخص های ساختاری سلامت با استفاده از الگوی اسکالوگرام

مقدمه: تحقق اهداف توسعه ای و کاهش نابرابریهای منطقه ای در کشورهای در حال توسعه در گرو برنامه ریزی منطقه ای می‌باشد که لازمه آن شناسایی جایگاه توسعه‌یافتگی مناطق نسبت به یکدیگر است. این پژوهش با هدف سطح بندی شهرستان های استان کرمانشاه در بهره‌مندی از شاخص های ساختاری سلامت با استفاده از الگوی اسکالوگرام انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی بوده که به بررسی وضعیت شاخص های ساختاری سلامت در شهرستان‌های استان کرمانشاه در سال 1388پرداخته است. دادههای مورد نیاز در سه گروه شاخصهای نهادی، نیروی انسانی و بهداشت روستایی با استفاده از یک فرم جمع آوری اطلاعات محقق ساخته و از طریق مطالعه سالنامه آماری استان جمعآوری گردید. تحلیل دادهها بر اساس الگوی اسکالوگرام و به کمک نرم افزار excel 2010 و spss نسخه 18 انجام گرفت.یافتهها: شکاف زیادی از نظر بهرهمندی از شاخصهای ساختاری بهداشت و درمان در بین شهرستانهای استان کرمانشاه وجود دارد. شهرستان کرمانشاه و جوانرود با 81 امتیاز، بیشترین و شهرستان سرپل ذهاب با 39 امتیاز، کمترین میزان بهرهمندی از این شاخصها را به خود اختصاص دادند. در مجموع 50 درصد از شهرستانهای استان در سطح توسعه نیافته و کمتر توسعه یافته و 72/35 درصد از آن ها در سطح توسعه یافته قرار داشتند.نتیجهگیری: بیشترین توسعه‌یافتگی مربوط به شاخص‌های نیروی انسانی و کم ترین توسعه یافتگی مربوط به شاخصهای بهداشت روستایی و نهادی بود. در راستای بهبود وضعیت شاخص های کمتر توسعه یافته و نیز تعدیل تفاوت ها در سطوح برخورداری شهرستان‌های استان، پیشنهاد میشود برنامه‌ریزی‌های توسعه محور متناسب با سطوح توسعه‌ یافتگی این شهرستان ها به مرحله اجرا گذاشته شود.