نقش واسطه ای مهارت های ذهن آگاهی در ارتباط بین تحمل پریشانی با تعلل ورزی در بانوان ورزشکار منطقه 3 تهران

مقدمه: مهارت های ذهن آگاهی یکی از مفاهیم مهم در افزایش تحمل پریشانی و تعلل ورزی می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای ذهن آگاهی در ارتباط بین تحمل پریشانی با تعلل ورزی در بانوان ورزشکار بود.روش کار: روش انجام این پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه بانوان ورزشکار منطقه 3 تهران در سال 1396-1395 بودند.350 تن به روش نمونه گیری سهمیه ای و از طریق نمونه گیری در دسترس و برآورد تعداد نمونه از فرمول tabachnick & fidell وارد مطالعه شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، سیاهه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی (kentaki inventory mindfulness skills)، مقیاس تحمل پریشانی (distress tolerance scale) و مقیاس تعلل ورزی (procrastination scale) بود. روایی و پایایی ابزارها در پژوهش‌های پیشین تایید شده است. تحلیل داده ها در نرم افزارهای آماری اس پی اس اس نسخه 22 و لیزرل نسخه 8/80 انجام شد.یافته ها: بین مولفه های سیاهه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی (مشاهده، توصیف، تمرکز و پذیرش) با زیرمقیاس هایمقیاس تحمل پریشانی (تحمل پریشانی هیجانی، جذب شدن به وسیله هیجانات منفی، برآورد ذهنی پریشانی و تنظیم تلاش ها برای تسکین پریشانی) همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشت (p<0/05). مسیر تحمل پریشانی به سمت تعلل ورزی معنادار بود (p<0/05 t≥3;). در واقع تحمل پریشانی به طور مستقیم با تعلل ورزی همبستگی دارد. مهارت های ذهن آگاهی نیز بطور مستقیم با تعلل ورزی همبستگی داشت (p <0.05; 3> 2≤t). همچنین، تحمل پریشانی از راه غیرمستقیم با مهارت های ذهن آگاهی باعث افزایش تعلل ورزی می شود.نتیجه گیری: بین مولفه های سیاهه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی با مقیاس تحمل پریشانی و مقیاس تعلل ورزی در بانوان ورزشکار، همبستگی معناداری وجود داشت. پیشنهاد می شود، دوره های آموزشی که به تشریح تاثیر ذهن آگاهی و تحمل پریشانی در کاهش تعلل ورزی پرداخته شود، برگزار گردد. 

the mediating role of mindfulness in the relationship between distress tolerance and procrastination in women athletic in district 3, tehran

introduction: mindfulness skills are one of the most important concepts in increasing tolerance for anxiety and procrastination. the aim of this study was to determine the mediating role of mindfulness in the relationship between distress tolerance and procrastination in women athletes.methods: the method of this research is descriptive-correlation. the statistical population in the present study included all female athletes in district 3 of tehran in 2016-2017. 350 people entered the study through convience sampling and estimating the number of samples from tabachnick & fidell formula. research instruments included: demographic questionnaire, “kentucky inventory mindfulness skills”, “distress tolerance scale”, and “procrastination scale”. the validity and reliability of the instruments were confirmed to previous studies. data analysis was performed in spss. 22 and lisrel . 8.80.results:  between the components of the “kentucky inventory mindfulness skills” (observation, description, focus, and acceptance) and the subscales of the “distress tolerance scale” (tolerating emotional distress, absorption by negative emotions, mental distress estimate, and adjust efforts to alleviate anxiety) there was a direct and significant correlation (p<0.05). the path of distress tolerance towards procrastination was significant (p<0.05 t≥3;). mindfulness skills were also directly correlated with procrastination (p <0.05; 3> 2≤t). also, distress tolerance indirectly with mindfulness skills increases procrastination.conclusions: there was a significant correlation between the components of the “kentucky inventory mindfulness skills”, “distress tolerance scale”, and “procrastination scale”. in female athletes. it is suggested that training courses be held to explain the effect of mindfulness and distress tolerance in reducing procrastination.