تاثیر «آموزش اختصاصی سازی حافظه» بر بهزیستی مربوط به کار دانشجویان شاغل در دانشگاه اصفهان

مقدمه: بهزیستی از جمله متغیرهای بسیار مهم مربوط به کار هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش اختصاصی سازی حافظه بر بهزیستی مربوط به کار دانشجویان شاغل در دانشگاه اصفهان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر  از نوع نیمه تجربی است. نمونه پژوهش 36 تن از دانشجویان شاغل دانشگاه اصفهان در سال 1399 بودند که به روش در دسترس و پس از کسب نمره بالای 26 از 30 در ارزیابی شناختی مونترال (montreal cognitive assessment) انتخاب و به روش تصادفی ساده از نوع قرعه کشی در 2 گروه مداخله و کنترل، هر گروه 18تن، گمارده شدند. شرکت کنندگان  به  پرسشنامه جمعیت‌شناختی و مقیاس بهزیستی مربوط به کار (job-related well-being scale) شامل 2 بعد آسوده - مضطرب و افسرده- مشتاق،  2 بار در پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند.  روایی ابزارهای با استفاده از روش روایی صوری و روایی همزمان مورد بررسی قرار گرفت. پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ و نیز ضریب تصنیف، و ضریب گوتمن تائید شد. گروه مداخله تحت آموزش اختصاصی سازی حافظه طی 5 جلسه قرار گرفتند. سپس داده ها در نرم افزار  اس پی اس اس نسخه 23 تحلیل شد. یافته ها: میانگین اضطراب (24.678=f و0.001=p)  و میانگین افسردگی (26.386=f و0.001=p) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش داشته است و مداخله اثربخش بوده است.نتیجه‌گیری: آموزش اختصاصی سازی حافظه بر کاهش ابعاد آسوده-مضطرب و افسرده-مشتاق و افزایش بهزیستی مربوط به شغل تاثیر داشته است. استفاده از آموزش اختصاصی سازی حافظه به منظور کاهش اضطراب و افسردگی، افزایش آسودگی و اشتیاق و درنهایت بهزیستی مربوط به کار توصیه می گردد. 

the effect of “memory specificity training” on the “job-related well-being” of employed students of the university of isfahan

introduction: job-related well-being is one of the most important variables related to work. the aim of this study was to determine the effect of “memory specificity training” on the job-related well-being” of employed students of the university of isfahan.methods: the present study is a quasi-experimental study. the sample consisted of 36 employed students of the university of isfahan in 2020. samples were selected by convenience method and after obtaining a score above 26 from 30 in the montreal cognitive assessment and by simple random lottery method in 2 intervention groups and controls, each group of 18 people, were assigned. the participants answered the demographic questionnaire and the “job-related well-being scale”, which consisted of two dimensions: contented-anxious and depressed-enthusiastic, twice in the pre-test and post-test replied. the validity of the instruments was examined using face validity and concurrent validity.  reliability was confirmed by internal consistency method by calculating cronbach’s alpha coefficient as well as split-half coefficient and guttman coefficient. the intervention group underwent 5 sessions of “job-related well-being”. the data were then analyzed in spss. 22.results: the mean of anxiety (f= 24.678 and p= 0.001) and the mean of depression (f= 26.386 and p= 0.001) in the experimental group decreased compared to the control group and the intervention was effective. conclusions: “job-related well-being” has had the effect of reducing the contented-anxious and depressed-enthusiastic, dimensions and increasing job-related well-being. it is recommended to use “job-related well-being” to reduce anxiety and depression, increase comfort and enthusiasm, and finally work-related well-being.