مقایسه اثربخشی «فراشناخت درمانی» و «درمان هیجان مدار» بر تعلل ورزی تحصیلی و ناراحتی ناامیدی دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول

مقدمه: تعلل ورزی تحصیلی و ناراحتی ناامیدی از جمله مشکلات قابل توجه در بین دانش آموزان بوده و حل این مشکلات از طریق مداخلات روانشناختی مثمر ثمر خواهد بود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی فراشناخت درمانی و درمان هیجان مدار بر تعلل ورزی تحصیلی و ناراحتی ناامیدی دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول بود. روش کار: روش پژوهش مطالعه حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری 1ماه و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول منطقه افشار شهرستان خدابنده در سال تحصیلی 1398 -99 بودند. نمونه پژوهش با روش تصادفی خوشه ای از بین 5 منطقه شهرستان خدابنده بصورت تصادفی به روش قرعه کشی، منطقه افشار انتخاب شد. از بین دانش آموزانی که در مقیاس ارزیابی تعلل ورزی - دانش آموز نمره بالاتر از 54 (در دامنه 135 - 27) کسب نمودند و در مقیاس ناراحتی ناامیدی نمره بالاتر از 58 (در دامنه 35- 175) کسب کرده بودند، 45 دانش آموز به صورت تصادفی ساده از نوع قرعه کشی در 3 گروه 15 تن، 2 گروه مداخله و کنترل بطور تصادفی جایگزین شد. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و مقیاس ارزیابی تعلل ورزی دانش آموز (procrastination assessment scale-student) و مقیاس ناراحتی ناامیدی (frustration discomfort scale) بود. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ بررسی شد. گروه مداخله 1 در جلسات آموزش گروهی فراشناخت درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای و گروه مداخله 2، در جلسات درمان هیجان مدار در 8 جلسه 90 دقیقه ای در هفته یک بار شرکت کردند. برای افراد گروه کنترل هم بعد از پایان جلسات و اخذ آزمون پیگیری، جلسات آموزشی برگزار شد. در پایان جلسات، پس آزمون و1 ماه بعد پیگیری برای هر 3 گروه اجرا شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 تحلیل شد.یافته ها: فراشناخت درمانی و درمان هیجان مدار توانست نمره ناراحتی ناامیدی و نمره تعلل ورزی تحصیلی را نسبت به گروه کنترل ارتقا دهد (0/001

comparison of the effectiveness of “metacognitive therapy” and “emotion-oriented therapy” on academic procrastination and frustrationdiscomfort of male high school students

.introduction: academic procrastination and failure are among the significant problems among students and solving these problems through psychological interventions will be fruitful. the aim of this study was to compare the effectiveness of metacognitive therapy and emotion oriented therapy on academic procrastination and frustration discomfort of male high school students.methods: the research method of the current study was semi experimental with a pre test, post test and 1 month follow up design and a control group. the statistical population included all male secondary school students of the first period of afshar region of khodabande city in the academic year of 2018 2019. the research sample was based on a random method. the research method of the present study was semi experimental with a pre test, post test and 1 month follow up design and a control group. the statistical population included all male secondary school students of the first period of afshar region of khodabande city in the academic year of 2018 2019. the research sample was randomly selected from among 5 regions of khodabande city by lottery method, afshar region. among the students who scored higher than 54 (in the range of 135 to 27) in the “procrastination assessment scale student” and scored higher than 58 (in the range of 175 to 35) in the “frustration discomfort scale”, 45 students were randomly replaced in 3 groups of 15 students, 2 groups of intervention and control. data collection instruments included demographic questionnaire, procrastination assessment scale student and frustration discomfort scale. content validity was checked by qualitative method and reliability by internal consistency method by calculating cronbach’s alpha coefficient. intervention group 1 participated in metacognitive therapy group training sessions in 8 90 minute sessions and intervention group 2 participated in emotional therapy sessions in 8 90 minute sessions once a week. for the people of the control group, after the end of the sessions and taking the test, follow up training sessions were held. at the end of the sessions, a post test and a follow up 1 month later were conducted for all 3 groups. the data was analyzed in spss. 20.results: metacognitive therapy and emotion oriented therapy” were able to improve the frustration discomfort score and the academic procrastination score compared to the control group (p≤0.001).conclusions: metacognitive therapy and emotion oriented therapy methods have been effective on academic procrastination and frustration discomfort. it is suggested that educational professionals can use the above methods to improve failure tolerance and reduce academic procrastination in male high school students.