اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک بر کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی

مقدمه: بارزترین شیوه ی تغییر رفتار در کودکان، بازی درمانی می باشد. یکی از این روش ها، بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک برکیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی است. روش کار: روش پژوهش، تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی کودکان پیش دبستانی شهرمیانه در سال 1397 بود . از میان آن ها تعداد 32 تن به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (16) و کنترل (16) قرار گرفتند. گروه مداخله در 10 جلسه ی 90 دقیقه ای  با بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک آموزش دیدند و این فرآیند اجرا شد، اما گروه کنترل آموزشی ندیدند. پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان پیش از دبستان (5-1) ساله   (tno-azl preschool children quality of life questionnaire(tapqol در مرحله پیش آزمون و پس آزمون، توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20  انجام پذیرفت. یافته ها: بین میانگین نمرات در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/01). یافته ها حاکی از اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک در ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی دارد.نتیجه گیری: با توجه به اثرگذاری مطلوببازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک بر افزایش ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی، پیشنهاد می شود از این روش درمانی به عنوان یکی از راهکارهای ارتقا کیفیت زندگی کودکان استفاده شود. 

the effectiveness of parent-child relationship-based game therapy on quality of life in preschool children

introduction: the most obvious way to change behavior in children is play therapy. one of these methods is parent-child relationship play therapy. the purpose of this study was to determine the effectiveness of parent-child relationship play therapy on quality of life in preschool children.methods: the research method was experimental with pre-test and post-test design and control group. the statistical population of this study included all preschool children in the middle of the city in 2018. among them, 32 people were selected by random sampling and were divided into two experimental (16) and control (16) groups. the intervention group was trained in 10 sessions 90-minute with parent-child-based play therapy and the process was implemented, but the control group did not see it. the tno-azl preschool children quality of life questionnaire (tapqol) (1-5) was administered by parents of children in pre-test and post-test. content validity and reliability of the questionnaire were measured by cronbach’s alpha. data were analyzed using spss. 20.results: there was a significant difference between the mean scores in the experimental and control groups (p <0.01). findings indicate the effectiveness of parent-child relationship-based play therapy in promoting the quality of life in preschool children.conclusions: given the desirable effect of parent-child relationship-based play therapy on enhancing the quality of life in preschool children, it is recommended to use this therapy as one of the strategies to improve the quality of life of children.