اثربخشی «مداخله روانشناسی مثبت» بر بهزیستی اجتماعی در نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک در کانون اصلاح و تربیت اهواز

مقدمه: توجه به توانمندی های شخصیتی نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک می تواند زمینه ارتکاب جرم را در آن ها کاهش دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی مداخله روانشناسی مثبت بر بهزیستی اجتماعی نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک در کانون اصلاح و تربیت می باشد.روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. این پژوهش در سال 1399 در جامعه آماری نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک کانون اصلاح و تربیت شهر اهواز در فاصله سنی 15 تا 18 سال انجام شد. 30 تن از نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک پسر به روش هدفمند انتخاب شدند و سپس به روش تصادفی ساده با استفاده از قرعه کشی در 2 گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده‏ها  پرسشنامه جمعیت‏ شناختی و مقیاس بهزیستی اجتماعی (social well-being scale; swbs) بود. روایی این مقیاس به مطالعات پیشین استناد داده شد و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد.  گروه مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه‏ای مداخله روانشناسی مثبت را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار برای دریافت مداخله قرار داشت.  2 گروه در 3 نوبت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل گردید. تحلیل داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین 2 گروه در نمره بهزیستی اجتماعی (f=53.915, p=0.001) در طول زمان وجود دارد (0/05>p) و نمره گروه مداخله از پیش آزمون تا یپگیری روند صعودی داشته است. در مجموع مداخله روانشناسی مثبت 65 درصد از تفاوت های مشاهده شده در نمره بهزیستی اجتماعی را تبیین می کند. نتیجه گیری: مداخله روانشناسی مثبت یک روش درمانی موثر در افزایش بهزیستی اجتماعی نوجوانان پسر مبتلا به اختلال سلوک است. پیشنهاد می شود که در سایر مراکز اصلاح و تربیت سراسر کشور از مداخله روانشناسی مثبت استفاده شود. 

the effectiveness of “positive psychology intervention” on social well-being in male adolescents with conduct disorder in ahvaz correctional center

introduction: paying attention to the personality abilities of adolescents with conduct disorder can reduce the context of crime in them. the aim of this study was to determine the effectiveness of positive psychological intervention on social well-being in male adolescents with conduct disorder in ahvaz correctional center.methods: the method of the present study was quasi-experimental and its design was pre-test-post-test-follow-up with the control group. this study was conducted in 2020 in the statistical population of boy adolescents with conduct disorder in ahvaz correction and rehabilitation center in the age range of 15 to 18 years. 30 boy adolescents with conduct disorder were selected by purposive sampling method and then randomly divided into intervention and control groups using lottery. the intervention group participated in 8 sessions in 90-minute focused on “positive psychological intervention” and the control group was on the waiting list to receive the intervention. the data collection tool was a demographic questionnaire and the “social well-being scale”, which was completed by two groups in three rounds of pre-test, post-test and follow-up. the validity of this scale was based on previous studies and the reliability was calculated by internal consistency method by calculating cronbach’s alpha coefficient. data analysis was analyzed in spss.20. results: there was a significant difference between the two groups in the social welfare score (f=53.915, p=0.001) over time (p<0.05) and the scores of the intervention group from pre-test to follow-up. it has had an upward trend. in total, “positive psychological intervention” explains 65% of the differences observed in social well-being scores.conclusions: “positive psychological intervention” is an effective treatment method in increasing the social well-being of boy adolescents with conduct disorder. it is recommended to use “positive psychological intervention” in other correction and rehabilitation center.