تاثیر تلفیق درمان عقلانی- عاطفی آلیس و آموزش خوشبینی سلیگمن بر سلامت عمومی و ناامیدی در زنان مطلقه مبتلا به اختلال افسردگی

مقدمه: اختلالات بالینی اختلالاتی هستند که به صورت، علائم باقیمانده از بیماری حاد نشان داده می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیرآموزش تلفیق در درمان عقلانی- عاطفی آلیس و آموزش خوشبینی سلیگمن بر سلامت عمومی و ناامیدی در زنان مطلقه مبتلا به اختلال افسردگی انجام شد.روش کار: طرح پژوهشی حاضر از نوع نیمه آزمایشی به شیوه پیش- پس‌آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود. داده‌های جامعه شامل زنان مطلقه تماس گیرنده با خط مشاوره بهزیستی بودند که در علائم جسمانی و وضعیت سلامت عمومی، اضطراب، اختلال عملکرد اجتماعی و افسردگی و خودکشی و ناامیدی شکایت داشتند، به جلسه حضوری مشاوره دعوت شدند و توسط روانپزشک کلینیک تشخیص افسردگی گرفتند. از این تعداد،32 آزمودنی به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه سلامت عمومی(general health questionnaire) و مقیاس ناامیدی کازدین (kazdin hopelessness scale) بود که روایی محتوا و پاپایی به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد پرسشنامه‌ها به صورت پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند و گروه آزمایش 10 جلسه تحت آموزش تلفیق درمان عقلانی- عاطفی آلیس و آموزش خوشبینی سلیگمن قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 25 استفاده شد. یافته‌ها: گروه آزمایش که مداخلات درمانی تلفیقی را دریافت کردند با میانگین 11.441 افسردگی کمتری (f = 219.00)و با میانگین 7.41 میزان ناامیدی کمتری (f = 108.00) را گزارش کرده‌اند (f = 0/001) نتیجه‌گیری: تلفیق درمان عقلانی- عاطفی آلیس و آموزش خوشبینی سلیگمن سبب کاهش اختلال افسردگی اساسی شد. لذا برای افرادی که در حوزه درمان با افراد افسرده کار می‌کنند درمان‌های تلفیقی گروهی پیشنهاد می‌شود. 

effect of “ellis's rational emotive therapy” and “seligman optimism training” on general health and hopelessness in divorce women with depression

introduction: clinical disorders are disorders that present as residual symptoms of acute illness. the purpose of this study was to determine the effect of “ellis’s rational emotive therapy” and “seligman optimism training” on general health and hopelessness in divorce women with depression.methods: the research design was quasi-experimental with pre-posttest in two experimental and control groups. the statistical population consisted of divorced women who contacted the wellbeing counseling line who complained about physical symptoms and general health status, anxiety, social dysfunction and depression and suicide and hopelessness, were invited to a counseling session and diagnosed by a psychiatrist at a depression clinic. of these, 32 subjects were selected through convince sampling. data were collected using “general health questionnaire” and “kazdin hopelessness scale”. content validity and reliability were measured by cronbach’s alpha. the 10 sessions were a combination of ellis’ rational-emotional therapy and seligman’s optimism training. data were analyzed by spss. 25.results: experimental group that received combined treatment interventions reported lower depression (f = 219.00) with mean of 11.441 and lower mean score of hopelessness (f = 108.00) with mean 7.41.conclusions: the combination of ellis’s rational-emotional therapy and seligman’s optimism training reduced the severity of major depressive disorder. therefore, group therapy is recommended for people working with depression.