اثربخشی “رفتاردرمانی جدلی” بر کنترل عواطف و عملکرد جنسی زنان دارای تعارض زناشویی

مقدمه: بهبود کنترل عواطف و عملکرد جنسی از عوامل موثر بر کاهش تعارضات زناشویی است.  مطالعه حاضر با هدف اثربخشی رفتاردرمانی جدلی بر کنترل عواطف و عملکرد جنسی زنان دارای تعارض زناشویی انجام شد.  روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگیر تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز بهداشت روان شهر رشت در سال 1399 بودند. برای انجام پژوهش 36 تن انتخاب و به صورت تصادفی ساده در 2 گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در پایان گروه مداخله به 15 تن تقلیل یافت که جهت تحلیل 3 تن از افراد گروه کنترل به شیوه تصادفی حذف شدند تا گروه ها همگن شوند. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، مقیاس کنترل عواطف (affective control scale: acs) و شاخص عملکرد جنسی زنان (female sexual function index: fsfi) استفاده شد. روایی به مطالعات گذشته اکتفا شد و پایایی ابزارها به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. در شروع مداخله ابزارهای پژوهش توسط گروه ها تکمیل شدند. گروه مداخله 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای 2 جلسه) تحت رفتاردرمانی جدلی قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار داشت. سپس مجددا هر 2گروه پس از پایان مداخله ابزارها را تکمیل کردند. تحلیل داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 19 انجام شد. یافته ها: بین گروه ها در هر دو متغیر کنترل عواطف (f = 546.366, p = 0.001) و عملکرد جنسی (f = 84.375, p = 0.001) تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به مقادیر اندازه اثر، 95 درصد تغییرات کنترل عواطف و 75 درصد تغییرات عملکرد جنسی ناشی از مداخله رفتاردرمانی جدلی است (p <0.001). نتیجه گیری: رفتار درمانی جدلی منجر به کاهش کنترل عواطف و افزایش عملکرد جنسی در زنان دارای تعارض زناشویی شده است. بنابراین، برنامه ریزی برای استفاده از روش رفتاردرمانی جدلی توسط روانشناسان و مشاوران خانواده برای بهبود عملکرد روانشناختی و جنسی زنان دارای تعارض زناشویی پیشنهاد می شود.  

the effectiveness of dialectical behavior therapy on affective control and sexual function in women with marital conflict

introduction: improving emotion control and sexual function are effective factors in reducing marital conflict. the aim of this study was to determine the effectiveness of dialectical behavior therapy on controlling emotions and sexual function in women with marital conflict. methods: this was a quasi-experimental study with pre-test and post-test design with control group. the study population of women with marital conflict referred to mental health centers in rasht in 2020. for the study, 36 people were selected and randomly divided into two groups of intervention and control. finally, the intervention group was reduced to 15 people who were randomly removed to analyze 3 members of the control group to homogenize the groups. in this study, demographic questionnaire, affective control scale (acs) and female sexual function index (fsfi) were used to collect data. validity was sufficient for previous studies and the reliability of the instruments was confirmed by internal consistency method by calculating cronbach’s alpha coefficient. at the beginning of the intervention, research instruments were completed by the groups. the intervention group underwent polemical behavior therapy for 10 sessions of 90 minutes (2 sessions per week) and the control group was on the waiting list for training. then both groups completed the instruments again after the intervention. data analysis was performed in spss.19. results: there is a significant difference between the groups in both variables of emotion control (f = 546.366, p = 0.001) and sexual function (f = 84.375, p = 0.001) and according to the effect size values. 95% of changes in emotion control and 75% of changes in sexual function are due to polarized behavior therapy intervention (p <0.001). conclusions: dialectical behavior therapy has reduced affective control and increased sexual function in women in marital conflict. therefore, planning for the use of dialectical behavior therapy by psychologists and family counselors to improve the psychological and sexual functioning of women involved in marital conflict is suggested.