تاثیر آموزش «درمان شناختی-رفتاری» بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان

مقدمه: اعتیاد بر زمینه های متعدد عملکرد افراد تاثیر گذاشته و سلامت خود و جامعه آن ها را به خطر می اندازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش درمان شناختی-رفتاری بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان در سال 1398انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر با روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان معتاد شهر کرمان در پاییز و زمستان 1398 بود. از بین معتادان در حال ترک مراجعه کننده به 2 مرکز ترک اعتیاد دی و عرش کرمان با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه گروه مداخله و کنترل (هر گروه 15 تن) قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، مقیاس بازخورد نسبت به مصرف مواد (feedback toward substance scale) و پرسشنامه سلامت عمومی (general health questionnaire) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از گروه مداخله و کنترل کسب شد. روایی سازه به روش تحلیل عاملی و نیز پایایی ابزار ها به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. گروه درمانی شناختی-رفتاری در 10 جلسه 90 دقیقه ای در هفته دو بار به گروه مداخله ارائه شد و گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. داده‌ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 تحلیل شد.یافته ها: میانگین در متغیر بر بازخورد نسبت به مصرف مواد در پیش آزمون (گروه کنترل 31.31 و گروه مداخله 30.28) و پس آزمون (گروه کنترل 30.82 و گروه مداخله 22.75)، و میانگین در متغیر سلامت عمومی در پیش آزمون (گروه کنترل 41.86 و گروه مداخله 40.59) و پس آزمون (گروه کنترل 42.06 و گروه مداخله 51.27) به دست آمد. همچنین اثر آموزش درمان شناختیرفتاری بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان در سطح 0.01> p معنادار بود.نتیجه گیری: درمان شناختی-رفتاری تاثیر مهمی بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان دارد. پیشنهاد می شود از درمان شناختی رفتاری به عنوان مداخله ای برای بهبود وضعیت سلامتی معتادان در حال ترک استفاده شود.

The Effect of “Cognitive-Behavioral Therapy” training on Drug Use Feedback and General Health of Addicts

Introduction: Addiction has affected peoplechr('39')s performance in many ways and endangered their own health and that of their community. The aim of this study was to determine the effect of ldquo;CognitiveBehavioral Therapy rdquo; training on substance use feedback and general health of addicts in 2019.Methods: The present study was performed by quasiexperimental method with pretest design, posttest with control group. The statistical population included all addicted men in Kerman in autumn and winter of 2019. Among the addicts leaving, referring to the two addiction treatment centers, Day and Arsh, Kerman, were selected using purposeful sampling and placed in two groups of intervention and control groups (15 people in each group). Data were collected using a demographic questionnaire, Feedback Toward Substance Scale and General Health Questionnaire in two stages of pretest and posttest by the intervention group. Construct validity by factor analysis and instruments reliability was measured by internal consistency by calculating Cronbachchr('39')s alpha coefficient. The ldquo;CognitiveBehavioral Therapy rdquo; was presented to the intervention group twice a week in 10 sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention during this period. Data were analyzed using SPSS.23.Results: Mean in the variable on feedback on substance use in the pretest (31.31 control group and 30.28 intervention group) and posttest (30.82 control group and 22.75 intervention group), and the mean in general health variable in the pretest (control group 41.86 and intervention group 40.59) and posttest (control group 42.06 and intervention group 51.27) were obtained. Also, the effect of the ldquo;CognitiveBehavioral Therapy rdquo; training on drug use feedback and general health of addicts was significant at the level of P <0.01.Conclusions: ldquo;CognitiveBehavioral Therapy rdquo; has an important effect on drug use feedback and general health of addicts. It is suggested that the ldquo;CognitiveBehavioral Therapy rdquo; be used as an intervention to improve the health status of addicts leaving.