اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در زندانیان

مقدمه: ارتقاء سلامت روانشناختی زندانیان یکی از برنامه های سازمان زندان ها می باشد که این برنامه ها سبب پیشگیری از تکرار جرم و امنیت اجتماعی می شود. مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در نمونه ای از زندانیان انجام شد.روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهش حاضر کلیه زندانیان جرائم غیر مالی در زندان مرکزی شهر اهواز در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 30 تن با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انتخاب و به صورت تصادفی ساده (به صورت قرعه کشی) به دو گروه مداخله و کنترل (در هر گروه 15 تن) اختصاص یافتند. ابزارهای پژوهش مقیاس انعطاف پذیری شناختی (cognitive flexibility scale) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (connor and davidson resilience scale) بود. روایی محتوا به روش کیفی و همسانی درونی به روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام شد. پس از دریافت پیش آزمون، مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه مداخله اجرا شد و در گروه کنترل مداخلات معمول خود را دریافت کردند. تحلیل داده ها با نرم افزار تحلیل آماری اس پی اس اس نسخه 21 انجام شد.یافته ها: روند تغییرات در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مراحل سنجش در متغیرهای تاب آوری (0.001=p، 33.475=f) و انعطاف پذیری شناختی (0.001=p، 18.656=f) به طور معنا دار متفاوت بوده است (0.05>p) و به ترتیب حدود 54% و 40% درصد از تفاوت های مشاهده در متغیرهای تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی ناشی از عضویت گروهی (مداخله) می باشد. جهت مقایسه این تغییرات در روند زمان از آزمون تبعی بن فرونی استفاده شد. تغییرات بین پیش آزمون با پس آزمون، پیش آزمون با پیگیری و پس آزمون با پیگیری فقط در گروه مداخله معنا دار است (0.05>p).نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی زندانیان را افزایش می دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از این روش به منظور افزایش تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در زندان ها استفاده شود.

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on resilience and cognitive flexibility in prisoners

Introduction: Improving the psychological health of prisoners is one of the programs of the prisons organization, which prevents the recurrence of crime and social security. The aim of this study was to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on resilience and cognitive flexibility in prisoners.Methods: The method of the present study was quasiexperimental and its design was preexperimentalpostexperimentalfollowup with control group. The statistical population of the present study was all prisoners of nonfinancial crimes in Ahvaz Central Prison in 2019. The research sample selected 30 people using the convenience sampling method from among the eligible applicants to participate in the Acceptance and Commitment Treatment and randomly (as a lottery) to two groups of intervention and control (15) people were assigned to each group. The research instruments were Cognitive Flexibility Scale and Connor and Davidson Resilience Scale . Qualitative content validity and internal consistency was performed by Cronbach's alpha coefficient. After receiving the pretest, the intervention was performed in the eight, 90minute sessions for the intervention group, but the control group received their usual interventions. Data analysis was performed with SPSS.21.Results: The trend of changes in the intervention group compared to the control group in the measurement stages in the variables of resilience (P=0.001, F=33.475) and cognitive flexibility (P=0.001, F=18.656) Significantly different (P <0.05) and about 54% and 40%, respectively, of the differences in observation in the variables of resilience and cognitive flexibility due to group membership (intervention). To compare these changes over time, Benfron's subtest was used. Changes between pretest with posttest, pretest with followup, and posttest with followup are only meaningful in the intervention group (P <0.05).Conclusions: Acceptance and Commitment Treatment increased the resilience and cognitive flexibility. Therefore, it is recommended that this method be used to increase cognitive resilience and flexibility in prisons.