تعیین برازش الگوی خودکارآمدی‌تحصیلی بر اساس درگیری ‌تحصیلی، اهداف ‌پیشرفت و سازگاری ‌اجتماعی دانش‌آموزان دبیرستانی

مقدمه: سازگاری اجتماعی و پییشرفت تحصیلی دانش آموزان نیازمند به درگیر شدن در یادگیری و خودکارآمدی آنها در تحصیل می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش الگوی خودکارآمدی‌ تحصیلی بر اساس درگیری ‌تحصیلی، اهداف ‌پیشرفت و سازگاری ‌اجتماعی دانش‌آموزان دبیرستانی بود.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 97-96 مشغول تحصیل بودند. 547 تن به عنوان نمونه به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و وارد پژوهش شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس کارآمدی‌ دانش آموز مورگانجینکز (morganjinks student efficacy scale)، پرسشنامه درگیری ‌تحصیلی زرنگ (zarang educational conflict questionnaire)، پرسشنامه هدف‌ پیشرفت (achievement goal questionnaire) و سیاهه سازگاری (adjustment inventory) استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین سازگاری‌اجتماعی، اهداف ‌پیشرفت و درگیری ‌تحصیلی (به استثنای مولفه اجتنابی) با ‌خودکارآمدی تحصیلی با 99% اطمینان همبستگی معنادار وجود داشت. متغیر مذکور به ترتیب مقدار (0.49، 0.37، 0.21) از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را تبیین کرد. شاخص‌های برازش نیز پس از اصلاح الگو، در حد مطلوب بودند (0.074).نتیجه گیری: همبستگی خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی با اهداف پیشرفت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان در الگوی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. پیشنهاد می‌شود که بر روش های آموزشی با توجه به خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان و درگیری تحصیلی تاکید شود تا پیشرفت و سازگاری اجتماعی در یادگیرندگان حاصل گردد.

Determining the fit of Educational Self-Efficacy Model based on educational conflict, goals progress and social adjustment of high school students

Introduction: Students' social adaptation and educational achievement require their educational conflict and selfefficacy in education. The aim of this study was to determine the fit of educational selfefficacy model based on educational conflict, goals progress and social adjustment of high school students.Methods: The present study is descriptivecorrelational. The statistical population included all second grade high school students in Tehran who were studying in the academic year of 201819. 547 students were selected as a multistage cluster method and entered the research. To collect data from ldquo;MorganJinks Student Efficacy Scale rdquo;, ldquo;Zerang Educational Conflict Questionnaire rdquo;, ldquo;Achievement Goal Questionnaire rdquo;, and ldquo;Adjustment Inventory rdquo; was used. Data were analyzed by SPSS. 22.Results: There was a significant correlation between the components of social adjustment, goals progress and educational conflict (excluding the avoidance component) with the educational selfefficacy with 99% confidence. These variables explained the value of educational selfefficacy variance (0.49, 0.37, 0.21), respectively. Fitness indicators were also optimal after pattern correction (0.074).Conclusion: The correlation between educational selfefficacy and educational conflict with the goals progress and social adjustment n in the proposed model is wellsuited. It is suggested that teaching methods emphasize student selfefficacy and educational conflict to promote social adjustment in learners.