ارزیابی فرم بدن و تحسین بدن در زنان غیرفعال و در حال ورزش شهر تبریز

مقدمه: ارزیابی نگرش به فرم بدن و مقدار تحسین بدن در زنان در حال ورزش و غیرفعال می تواند در ترغیب برای مشارکت در ورزش سودمند باشد. این مطالعه با هدف تعیین فرم بدن و تحسین بدن در زنان غیرفعال و در حال ورزش شهر تبریز در سال 1394 انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی بر روی 453 نفر از زنان تبریز به روش گلوله برفی انجام شد. 133 زن در حال ورزش و 321 زن غیر ورزشکار پرسشنامه های رفتار تمرینی (exercise behavior) و سیاهه اختلال بدشکلی عضله (muscle dysmorphic disorder inventory: mddi)، مقیاس تصویری رتبه بندی فرم هیکل (photographic figure rating scale: pfrs) و مقیاس تحسین بدن (body appreciation scale: bas) را پس از ارزیابی روایی صوری و پایایی آنها (آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 84/0، 82/0، 83/0 و 79/0) تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شدند. یافته ها: جثه تصوری اکثر آزمودنی ها کوچک تر از جثه واقعی و مقدار تحسین بدن (81/0 ±45/3) بالاتر از حد متوسط بود (p<0/05). اکثر زنان در حال ورزش دارای اضافه وزن (8/36 درصد) و یا چاق (4/50 درصد) بودند و شاخص توده بدن آنها بالاتر از غیر ورزشکاران بود (p<0/05). نتیجه گیری: اکثر زنان تبریز لاغر انگار هستند و این تصور غیر واقعی از اندازه جثه شاید یک عامل بازدارنده برای ورزش و کاهش وزن باشد. تشویق و مشارکت زنان چاق و دارای اضافه وزن در ورزش بیشتر از سایر رده های وزنی پیشنهاد می شود.