بررسی برخی عوامل خطر طول زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان با استفاده از تابع مفصل حاشیه‌ای پارامتری با رویکرد بیزی

مقدمه: تشنج یک اختلال نورولوژیکی در کودکان است. کودکانی که حداقل یک بار بیماری تشنج را در 16 سال اول زندگی تجربه کرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین برخی عوامل خطر طول زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان با استفاده از تابع مفصل حاشیه ای پارامتری با رویکرد بیزی انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی طولی، اطلاعات مندرج در پرونده 300 کودک که بین سال های 1393 تا 1395 در 4 بیمارستان به علت عود بیماری تشنج پذیرش شده بودند، جمع آوری گردید. زمان های تشنج کودکان پس از هر بار مراجعه به این مراکز درمانی ثبت شد و زمان های بین پیشامدهای عود متوالی تشنج محاسبه گردید. برای مدلسازی زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان، توزیع توام تابع مفصل حاشیه ای پارامتری وایبل کلایتون بر داده ها برازش داده شد و با رویکرد بیزی تحلیل گردید. از نرم افزارهای winbugs و r نسخه 3.4.1 برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: 15.0 درصد از کودکان هنگام تشنج تب داشتند و 64.3 درصد از این کودکان حداقل یک بار به دلیل عود تشنج در بیمارستان بستری بوده اند. 74.6 درصد برای تشنج دارو مصرف می کردند. 25.0 درصد از مادران این کودکان زایمان سخت داشتند. نتیجه آزمایش الکترولیتی 40.0 درصد نرمال بود. 27.0 درصد سابقه خانوادگی تشنج داشتند و 78.4 درصد از این کودکان دارای وضعیت تکاملی نرمال بودند. بازه اطمینان 95% برای پارامتر وابستگی (پارامتر مفصل) در مدل تابع مفصل حاشیه ای پارامتری وایبل کلایتون پایه برابر (0.434، 0.217) برآورد شد. متغیرهای سابقه بستری در بیمارستان و مصرف دارو دارای رابطه معنی دار بودند.نتیجه گیری: بین زمان های پیشامدهای عود متوالی تشنج کودکان همبستگی وجود داشت. پیشنهاد می شود پزشکان برای انجام مراحل بالینی، عوامل مصرف دارو و سابقه بستری در بیمارستان را که جزء عوامل مرتبط با عودهای مکرر تشنج در کودکان هستند، مورد توجه قرار دهند.