تاثیر برنامه مداخله مبتنی بر عادات بهداشتی بر خود مراقبتی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری

مقدمه: دانشجویان در زمینه ابعاد مختلف خودمراقبتی و خودکارآمدی مشکلات بسیاری دارند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر برنامه مداخله مبتنی بر عادات بهداشتی بر خود مراقبتی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری بود.روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. 60 نفر از دانشجویان پرستاری با روش تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس خودمراقبتی دوسی و کیگان (dossey keygan selfcare scale) و نیز مقیاس خودکارآمدی عمومی (general selfefficacy scale) استفاده شد. روایی و پایایی مقیاس خودمراقبتی دوسی و کیگان به روش شاخص روایی محتوا، نسبت روایی محتوا و صوری و نیز پایایی آن به روش ضریب آلفاکرونباخ تعیین شد. روایی و پاپایی نسخه فارسی مقیاس عمومی خودکارآمدی در مطالعات قبلی تایید شده است. برای گروه آزمون برنامه مداخله بمدت 6 هفته اجرا شد. 6 جلسه برنامه حمایتی و مشاوره پیگیری در مرکز مشاوره دانشجویی خوابگاه های دانشجویی انجام شد. برای گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. پرسشنامه ها توسط هر دو گروه قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 19 تحلیل شد.یافته ها: اختلاف میانگین نمره کل خودمراقبتی و خودکارآمدی در دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله از نظر آماری معنی دار نبود (p>0/005). ولی بعد از مداخله، اختلاف میانگین نمره خودمراقبتی در ابعاد جسمی، ذهنی و علایق و نیز میانگین نمره خودکارآمدی در دو گروه مداخله و کنترل از نظر آماری معنی دار بود (p<0/005).نتیجه گیری: برنامه مداخله مبتنی بر عادات بهداشتی توانست خودمراقبتی دانشجویان را در حیطه های جسمی، ذهنی و علایق و نیز خودکارآمدی آن ها را افزایش دهد. بکارگیری این مداخله برای دوره کارشناسی پرستاری در کلیه دانشگاه ها توصیه می شود.

The Effect of Health Habit-based Intervention Program on Self-care and Self-efficacy of Nursing Students

Introduction: Students have many problems in their various dimensions of selfcare and selfefficacy. The aim of this study was to determine the effect of health habitbased intervention on selfcare and selfefficacy of nursing students.Methods: The present study was a semiexperimental design with pretestposttest with control group. Sixty nursing students were randomly assigned to two intervention and control groups. For data collection, the Dossey Keygan SelfCare Scale and General SelfEfficacy Scale Sherrer et al were used. Validity and reliability of Selfcare scale of Dossey and Keegan were determined by the face validity, content validity index and content validity ratio and its reliability was determined by AlphaCronbach's coefficient. Validity and reliability of the Persian version ldquo;SelfEfficacy Scale rdquo; have been confirmed in previous studies. The intervention group was run for 6 weeks for the intervention group. Six sessions of support and followup consultation were conducted at the student dormitory student counseling center. There was no intervention for the control group. Questionnaires were completed by both groups before and after the intervention. Data was analyzed in SPSS software version 19.Results: The difference in mean of total selfcare score and selfefficacy in the two intervention and control groups was not statistically significant (P > 0.005) before intervention. But after the intervention, the difference in mean of selfcare score in physical, mental and interest dimensions, as well as the mean score of selfefficacy, was statistically significant (P < 0.001).Conclusions: The health habitbased intervention program was able to increase student rsquo;s selfcare in areas such as physical, mental, and interest as well as selfefficacy. It is recommended that this intervention be applied for undergraduate nursing courses in all universities.