اثر بخشی درمان شناختی– رفتاری مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ناجا

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی -رفتاری (cbt) مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان لرستان انجام شد. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر کارآزمایی بالینی، از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش 40 نفر از کارکنان ستاد فرماندهی نیروی انتظامی استان لرستان به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی (20=n) و گواه (20=n) قرار گرفتند و پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی تی‌سنگ به‌عنوان پیش‌آزمون بر روی دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری مذهب محور قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. در پایان، پس‌آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی و شاخص‌های آمار استنباطی مانند تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم‌افزار spss20 استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه پس از اجرای درمان شناختیرفتاری مذهب محور تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/001) به طوری ‌که، میانگین نمره تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می‌توان پیشنهاد داد که دوره‌های آموزشی و درمانی مناسب به‌منظور ارتقاء تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی کارکنان ناجا و هم‌چنین کارکنان سایر سازمان‌ها طراحی و به صورت دوره‌ای برگزار گردد.