بررسی آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج در کارکنان مجرد پلیس تهران

مقدمه: آگاهی، نگرش و انتظار به ازدواج ازمکانیسم های کلیدی برای پیش بینی و بررسی رفتار و روند واقعی در ازدواج می باشند. با توجه به اهمیت ازدواج در کشور ایران این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج در کارکنان مجرد پلیس تهران انجام پدیرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 366 نفر از کارکنان مجرد پلیس تهران در سال 1393 انجام پذیرفته است. در این مطالعه افراد با استفاده از نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، انتخاب و به دو پرسشنامه فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج که روایی و پایایی آن تایید شده بود پاسخ دادند. در این مطالعه داده ها توسط نرم افزار نسخه 20 و با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس با مقایسه چندگانه توکی و همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند. یافته ها: این مطالعه شامل 366 نفر؛ 172 نفر (47درصد) زن و 194 نفر (53 درصد) مرد 162 نفر (44 درصد) کارکنان صفی و 204 نفر (56 درصد) ستادی با میانگین سنی 26 سال و میانگین سابقه کاری پنج سال بود. از بین متغیرهای موجود در مطالعه نوع فعالیت، میزان تحصیلات، درجه نظامی، نوع استخدامی، میزان درآمد ماهیانه، سن و سابقه کار بر انتظار از ازدواج همچنین درجه نظامی، میزان درآمد و سن ایده آل ازدواج بر نگرش ازدواج و نهایتاً درجه نظامی، میزان درآمد و سن ایده آل برای ازدواج بر آگاهی از ازدواج تاثیر گذار بودند. نتیجه گیری: با توجه به آگاهی و نگرش نسبتاً پایین کارکنان مجرد پلیس، لازم است رویکردهایی کاربردی جهت افزایش این دو حیطه و بهبود وضعیت معیشتی پیشنهاد می گردد.