تعیین عوامل موثر بر توانمندسازی کارکنان بهداری کل ناجا

مقدمه: تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر توانمندسازی کارکنان بهداری کل ناجا صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی، بر روی 210 نفر از کارکنان بهداری کل در سال 1390 با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انجام شد. ابزار استفاده‌شده برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ بود که پایایی و روایی آن با ضریب آلفا به میزان 0/839 و اعتبار محتوایی تایید گردید. در این تحقیق از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس فریدمن) و برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار 19 spss استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد میان عوامل رفتاری، ساختاری و زمینه‌ای با توانمندسازی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. رتبه‌بندی متغیرها نیز نشان داد بالاترین رتبه به عوامل رفتاری با میانگین 2/28 و پایین‌ترین رتبه به عوامل زمینه‌ای با میانگین 1/78 مربوط می‌شود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله به‌منظور بهبود شرایط موجود، طراحی الگوی بومی سبک مدیریت و فرماندهی توانمندساز با رویکرد ارتقای انگیزه خدمتی کارکنان و بازنگری دوره‌های عرضی با رویکرد توانمندسازی کارکنان پیشنهاد می‌گردد.