مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی آدلری و هیجان‌مدار بر تاب‌آوری زنان دارای تعارض زناشویی

اهداف از عوامل اصلی بسیاری از ناکارآمدی و آسیب شناسی روانی در خانواده ها تعارض است یکی از مهارتهایی که میتواند به زوجین برای افزایش سازگاری و حل مشکلات کمک کند تاب آوری است. از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله آدلری و هیجان مدار بر تاب آوری زنان دارای تعارض زناشویی انجام پذیرفت. مواد و روشها روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 3 ماهه بود. گروه آزمایش اول تحت 10 جلسه 90 دقیقهای مداخله آدلری و گروه آزمایش دوم تحت 10 جلسه 90 دقیقهای درمان هیجان مدار قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند برای جمع آوری دادهها از پرسش نامه های تعارضات زناشویی ثنایی ذاکر و همکاران (1387) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. تحلیل دادهها نیز با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی به کمک نرم افزار 24 spss انجام شد. یافته ها: بررسیهای جمعیت شناختی بر 60 نمونه مورد مطالعه نشان داد؛ میزان آماره f به دست آمده حاصل از مقایسه فراوانی های سه گروه در متغیر سن (0374 (f) از لحاظ آماری معنادار نبود (0689

comparing the effectiveness of adlerian and emotion-focused group counseling on the resilience of women with marital conflict

aims: conflict is one of the main factors of inefficiency and psychopathology in families. resilience is one of the skills that can help couples to increase compatibility and solve problems. therefore, the present study was conducted to compare the effectiveness of adlerian and emotion-focused therapy on the resilience of women with marital conflict.materials and methods: the research method was quasi-experimental with a pretestposttestby the control group, and a 3-month follow-up. the first experimental group received 10 90-minute sessions of adlerian intervention and the second experimental group received 10 90-minute sessions of emotion-focused therapy, but the control group did not receive any intervention. to collect data, the questionnaires of sanai zaker et al.’s marital conflicts (2008)and the resilience scale of connor and davidson (2003) were used. data analysis was done using anova with repeated measures and bonferroni’s post hoc test using spss 24 software. findings: demographic studies on 60 samples showed; the f statistic obtained from the comparison of the frequencies of the three groups in the age variable (f=0.374) was notstatistically significant (p>0.689) and this result indicated that the three groups were equal in terms of age. the results showed that both the mentioned treatments in the post-test and follow-up stage compared to the control group had significant effectiveness on resilienceincrease at the statistical power level of 0.999 (p-value=0.001). in addition, the results of bonferroni’s post hoc test showed that adlerian intervention was more effective in increasing resilience at the same level of statistical power of 0.999 (p-value=0.001).conclusion: adlerian intervention by emphasizing gaining insight leads to changing the behavior of women with marital conflicts. this change includes simple behaviors resulting from observational learning, imitations, and complex behaviors such as lifestyle. so, the application of adlerian intervention can increase the resilience of women with marital conflictsby increasing cooperation and transforming the unreconciled methods.