نقش واسطه‌ای تحمل آشفتگی در رابطه بین خشونت سربازان با تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان

اهداف: فرار از خدمت سرباز در طول یک فرآیند اتفاق میافتد؛ ابتدا ناسازگاری با شرایط و سپس خشونت رخ میدهد و در نهایت فرار انجام میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای تحمل آشفتگی در رابطه بین خشونت سربازان با تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان انجام شد . مواد و رو شها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری تما می سربازان مرکز آموزشی امام سجاد (ع) شهر ارومیه با پایه خدمتی تیرماه 1400 بود. در این پژوهش 210 نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه خشونت buss-perry ،پرسشنامه تحمل آشفتگی simons و gaher و همچنین پرسشنامه محقق ساخته تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در قالب نرم افزارهای spss 18 و amos 23 استفاده شد. یافته ها: از 210 نمونه شرکت کننده در پژوهش، 139 نفر دیپلم و زیردیپلم و همچنین 71 نفر لیسانس به بالاداشتند. روایی تاییدی و مدل اندازه گیری سه پرسشنامه تایید شد و پایایی به روش آلفای کرونباخ برای خشونت 87 / 0، تحمل آشفتگی 79 / 0 و تمایل به فرار 88 / 0 بهدست آمد. یافته ها نشان داد که خشونت سربازان و تحملآشفتگی بر تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان به ترتیب دارای اثر مستقیم و غیرمستقیم 291 / 0 و 246 / 0 بودند. مقادیر استاندارد شده اثر غیرمستقیم مسی ر خشونت با واسطه گری تحمل آشفتگی بر تمایل به فرار به روش برآورد بوت استرپ مورد تایید واقع شد و خشونت بر تمایل به فرار با واسطه گری تحمل آشفتگی 48 / 0 اثرگذار بود ( 01 / 0 > p). درنهایت مدل پژوهش تایید شد و 41 درصد تمایل به فرار توسط متغیرهای خشونت و تحمل آشفتگی در مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم قابل تبیین بود.نتیجه گیری : خشونت سربازان بر تمایل به فرار با واسطه گری تحمل آشفتگی اثرگذار است. پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل شناختی و هیجانی در تبیین تمایل به فرار ناشی از عملکرد فرماندهان است