مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و واقعیت درمانی بر کارکردهای خانوادگی زنان دارای تعارضات زناشویی

اهداف: تعارضات زناشویی سبب اختلال در کارکردهای خانوادگی می‌شود. هدف این تحقیق مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و واقعیت‌درمانی بر کارکردهای خانوادگی زنان دارای تعارضات زناشویی بود.مواد و روش‌ها: طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل است. تمامی زنانی که جهت حل مشکلات و تعارضات زناشویی به مراکز مشاوره شهرستان رشت در سال 1399 مراجعه نموده بودند، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. 54 زن با تعارض زناشویی به کمک اجرای پرسش‌نامه تعارضات زناشویی به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش رفتاردرمانی دیالکتیک (18 نفر) و واقعیت‌درمانی (18 نفر) و یک گروه کنترل (18 نفر) قرار گرفتند. جلسات تکنیک‌های رفتاردرمانی دیالکتیکی و واقعیت درمانی در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای (هفته‌ای دو بار) برای آنها اجرا شد. اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار این پژوهش، پرسش‌نامه تعارضات زناشویی با روایی 0/95 و پایایی 0/84 و پرسش‌نامه سنجش خانواده با روایی 0/96 و پایایی 0/89 بود که در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. برای مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و واقعیت‌درمانی بر کارکردهای خانوادگی زنان دارای تعارضات زناشویی از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته‌ها: در این پژوهش 54 شرکت‌کننده با میانگین سنی 4/39±37/81 سال شرکت کردند. میانگین تعارض زناشویی شرکت‌کنندگان 7/39±157/64 بود. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیکی و واقعیت‌درمانی بر کارکردهای خانوادگی موثر بودند (0/001>p) و واقعیت‌درمانی در مقایسه با رفتاردرمانی دیالیکتیک بر کارکردهای خانوادگی تاثیر بیشتری داشت (0/01>p). نتیجه‌گیری: رفتاردرمانی دیالکتیکی و واقعیت‌در‌مانی، بر کارکردهای خانوادگی زنان دارای تعارضات زناشویی تاثیر مثبت دارند. لذا می‌توان از این درمان‌ها در کنار روش‌های دیگر درمانی برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش تعارضات زناشویی استفاده کرد.

Comparison of the effectiveness of dialectical behavior therapy and reality therapy on family functions of women with conflict

Aims: Evidence suggests that marital conflicts cause family dysfunction. Therefore, this study was conducted to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy and reality therapy on family functions of women with marital conflicts.Materials Methods: The research method was quasiexperimental with a pretest posttest design with a control group. The statistical population of the present study was all women who had referred to counseling centers in Rasht, Iran in 2020 to solve marital problems and conflicts. In this study, the available sampling method has been used. Thus, after announcing the call from among the candidates who wanted to participate in the project and were eligible to participate in the meetings, 54 women who received the highest scores in the marital conflict questionnaire were selected and randomly assigned to two experimental groups (N =36) and a control group (n = 18). Pretest was performed from all three groups and then dialectical behavior therapy and reality therapy were performed on the two experimental groups in 10 sessions of 90 minutes twice a week, during which the members of the control group received no intervention. The instruments of this study were the Marital Conflict Questionnaire with validity 0.95 and reliability 0.84 and the Family Assessment Questionnaire with validity 0.96 and reliability 0.89 which were applied in two stages of pretest and posttest. Multivariate analysis of covariance and Bonferroni post hoc test were used to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy and reality therapy on family functions of women with marital conflicts.Findings: In this study, 54 participants with a mean age of 37.81 ±4.39 years old participated. The mean marital conflict of the participants was 157.64 ±7.39. The results of analysis of covariance showed that dialectical behavior therapy and reality therapy were effective in family functions (p<0.001). However, compared to dialectical behavior therapy, reality therapy had a greater effect on family functions (p<0.01).Conclusion: According to these findings, dialectical behavior therapy and reality therapy have a positive effect on family functions of women with marital conflicts. Therefore, these treatments can be used along with or in combination with other treatment methods to improve the quality of life and reduce marital conflicts.