تدوین مدل ساختاری نقش سلامت اجتماعی بر رفتارهای پرخطر جوانان با میانجی‌گری تاب‌آوری

اهداف: سلامت اجتماعی و تاب‌آوری به عنوان مجموعه‌ای از مهارت و استعدادهای روانیاجتماعی، از مهم‌ترین پیش‌بینی‌کننده رفتارهای پرخطر و درنتیجه نظم اجتماعی هستند. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری نقش سلامت اجتماعی بر رفتارهای پرخطر جوانان با میانجی‌گری تاب‌آوری انجام شد.مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی-همبستگی در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد تبریز در سال تحصیلی 991398 انجام شد که 402 نفر از ایشان با کمک روش نمونه‌گیری در دسترس از دانشجویانی که در کلاس‌های آموزش مجازی حضور داشتند، از طریق فراخوان اینترنتی انتخاب شدند و به شیوه آنلاین در پژوهش شرکت کردند. تمامی شرکت‌کنندگان به پرسش‌نامه‌های سلامت روانیاجتماعی کیز، ابعاد تاب‌آوری و خطرپذیری ایرانی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته‌ها: درنهایت داده‌های 383 شرکت‌کننده با میانگین سنی 3/5 ±23/5 سال بررسی شد. میانگین نمره کل سلامت اجتماعی 6/043 ±21/023، تاب‌آوری 9/044 ±57/164 و رفتارهای پرخطر 1/480 ±53/809 به‌دست آمد. شاخص‌های برازندگی مدل برونداد با شاخص نیکویی برازش (0/933=gfi)، حاکی از برازش بسیار خوب مدل پیشنهادی بود. اثر مستقیم مولفه توجه و درک اجتماعی از سلامت اجتماعی بر رفتارهای پرخطر به میزان 0/134 و اثر غیرمستقیم 0/090 به‌دست آمد. اثر کل بین متغیرها 0/062 بود. بنابراین از مولفه‌های سلامت اجتماعی، توجه و درک اجتماعی با رفتار پرخطر به‌طور مستقیم رابطه معنادار داشتند و به طور غیرمستقیم نیز نمره کل سلامت اجتماعی با رفتار پرخطر رابطه معنادار داشت. نتیجه‌گیری: سلامت اجتماعی جوانان باعث افزایش میزان تاب‌آوری ایشان در برابر مشکلات و درنتیجه سبب کاهش گرایش آنها به رفتارهای پرخطر می‌شود. در نتیجه جامعه ایمن‌تری خواهیم داشت.

Developing a structural model of the role of social health on high-risk behaviors of young people mediated by resilience: social order

Aims: Social health and resilience as a set of Social psychosocial skills and talents are of the most important predictors of highrisk behaviors and consequently social order. The aim of this study was to develop a structural model of the role of social health on young people highrisk behaviors mediated by resilience.Materials Methods: This descriptivecorrelational study was conducted among undergraduate students of Tabriz, Iran Azad University in the academic year of 20192020 in a way that 402 of them were selected by available sampling method from students who attended virtual education classes and participated in the research online. All participants answered Keys #39; Psychosocial Health Questionnaire, Iranian Resilience and Risk Dimensions. Structural equation modeling was used to analyze the data.Findings: Finally, the data of 383 participants with a mean age of 23.5 ±3.5 years were analyzed. The mean total score of social health was 21.023 ±6.043, resilience was 57.164 ±9.044 and high risk behaviors was 53.809 ±1.480. The fit indices of the output model with the goodness of fit index (GFI = 0.933) indicated a very good fit of the proposed model. The direct effect of social attention and perception of social health on highrisk behaviors was 0.134 and the indirect effect was 0.090. The total effect between the variables was 0.062. Therefore, from the components of social health, social attention and perception had a significant relationship with highrisk behavior and indirectly, the total score of social health had a significant relationship with highrisk behavior.Conclusion: Young people #39;s social health increases their resilience to problems and, as a result, reduces their tendency to engage in risky behaviors. Consequently, we will have a safer society.