اثربخشی مدل پیشگیری از بازگشت بر پایه ذهن‌آگاهی، بر تحمل پریشانی و وسوسه در بیماران وابسته به مت‌آمفتامین

اهداف: مت‌آمفتامین نوعی ماده محرک است. بیشتر معتادین تمایل دارند سبک زندگی وابسته به مواد مخدر را تغییر دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مدل پیشگیری از بازگشت بر پایه ذهن‌آگاهی، بر تحمل پریشانی و وسوسه در بیماران وابسته به مت‌آمفتامین انجام شد.مواد و روش‌ها: این پژوهش شبه‌تجربی با گروه آزمایش و کنترل به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در بیماران مصرف‌کننده مت‌آمفتامین مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد اقامتی کوتاه‌مدت، مراکز ترک اعتیاد متادون‌تراپی و زندان شهرستان کاشان انجام شد و 40 نفر دارای تشخیص اختلال وابستگی به مت‌آمفتامین به مطالعه وارد شدند. متغیر تحمل پریشانی با پرسش‌نامه تحمل پریشانی (dts) و متغیر وسوسه با پرسش‌نامه عقاید وسوسه‌انگیز (cbq) سنجیده شد.یافته‌ها: بین میانگین‌های گروه آزمایش و گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون در تحمل پریشانی (0.001=p) و وسوسه (0.001=p) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: مداخله مدل پیشگیری از بازگشت بر پایه ذهن‌آگاهی، بر تحمل پریشانی و وسوسه در بیماران وابسته به مت‌آمفتامین اثربخش است و باعث کاهش اضطراب و نشخوارهای فکری نیز می‌شود.