تهیه و شناسایی چندپارش‌های سیلوکسانی دارای عاملیت‌های وینیل و متاکریلات

در این مطالعه، پیش‌سازهای غیرآلی تترااتوکسی‌سیلان (teos)، وینیل‌تری‌متوکسی‌سیلان (vtms) و 3-متاکریلوکسی‌پروپیل‌تری‌متوکسی‌سیلان (mps) با استفاده از فرایند سل-ژل و با هدف استفاده در پوشش‌های هیبریدی بسپارش شدند. الیگومرهای حاصل توسط آنالیزهای طیف‌سنجی مادون قرمز (ftir) و رزونانس مغناطیس هسته‌ای (nmr) اتم سیلیسیوم و هیدروژن به دقت شناسایی شدند. به علاوه با استفاده از کمی کردن طیف‌های رزونانس مغناطیس، میزان پیشرفت واکنش‌ها محاسبه شد و اثر ساختار پیش‌سازها بر درجه تراکم واکنش‌های سل-ژل بررسی گردید. نتایج نشان داد که پیش‌ساز تترااتوکسی سیلان که عاملیت الکوکساید بیشتری در ساختار خود دارد، بیشترین پیشرفت واکنش را در مقایسه با الیگومرهای دیگر داشته است. در مقایسه‌ی وینیل‌تری‌متوکسی‌سیلان و 3-متاکریلوکسی‌پروپیل‌تری‌متوکسی‌سیلان، نتایج نشان داد که عامل ممانعت فضایی مهم‌ترین عامل تعیین کننده‌ی سرعت و میزان پیشرفت واکنش‌ها بوده است و به کارگیری هم‌زمان دو پیش‌ساز vtms و mps باعث بالاتر رفتن درصد تراکم نهایی در الیگومر سه‌تایی می‌گردد.