افزایش آبدوستی لایه ی نانولیفی الکتروریسی شده پلی لاکتیک گلایکولیک اسید

در این تحقیق از فنآوری پلاسما برای بهبود آبدوستی داربست های نانولیفی پلی لاکتیک گلایکولیک اسید استفاده شد. علاوه بر استفاده از روش اصلاح پلاسما از اصلاح ساختاری نمونه ها نیز جهت بهبود آبدوستی این داربست ها استفاده گردید. به این ترتیب داربست های ساده الکتروریسی شده، از نظر میزان آبدوستی، با دو گروه داربست اصلاح شده فوق تحت مقایسه قرار گرفتند. الیاف در داربست های ساده بطور تصادفی و با سرعت پایین جمع کننده در فرایند الکتروریسی تولید شدند و جهت انجام اصلاح ساختاری نمونه ها از سرعت بالای جمع کننده استفاده شد. برای تولید محلول الکتروریسی از کلروفرم و مخلوط کلروفرم/ دی متیل فرم آمید استفاده شد. نتایج نشان داد که زاویه تماس آب نمونه های اصلاح شده، به دو روش ساختاری و پلاسما، کاهش مطلوبی داشته و این نمونه ها آبدوستی بهتری در مقایسه با نمونه های خام و اصلاح نشده از خود نشان دادند. در مقایسه طیف atr-ftir نمونه ها مشاهده شد که گروه های وco و co در نمونه های اصلاح شده با پلاسما نسبت به نمونه های خام افزایش یافته است. این امر می تواند دلیل بهبود آبدوستی داربست باشد. همچنین، افزایش یکنواختی و آرایش یافتگی الیاف در نمونه های اصلاح ساختاری شده توسط افزایش سرعت جمع کننده باعث بهبود آبدوستی نانوالیاف شده است.