سنتز پلی متیل متاکریلات حاوی نانوذرات سیلیکا با روش بسپارش تعلیقی درجا جهت مصرف در صنایع روکش

در این پژوهش ابتدا بسپارش تعلیقی درجا و با استفاده ازغلظت بهینه شده پلی وینیل پیرولیدون به عنوان عامل سطح فعال و آغازگر آزو بیس ایزو بوتیرونیتریل ، در محیط آبی انجام شد، که با حداقل مقدار ژل همراه بود. در مرحله بعدی نانوذرات سیلیکا توسط فرآیند جفت شدن اصلاح شد و به کمک دستگاه فراصوت در ماتریس بسپاری به طور یکنواخت پخش گردید. در پایان بسپارش، دانه های نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات/ سیلیکا جمع آوری ، خشک و در یک حلال هیدروکربنی حل می شود و بعنوان یک رزین حل شدند و رزینی با محتوای جامد 30%  شده اند. برای انواع روکش های پلیمری مثل ...و abs و pvc ، به کار گرفته شده اند. تصاویر ارائه شده با دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری حاکی از پخش یکنواخت نانو ذرات در ماتریس بسپاری می باشد. نتایج طیف طیف سنجی فرو قرمز ساختار شیمیایی نانوذرات سیلیکا و بسپار را بخوبی نشان داده است. نتایج حاصل از کروماتوگرافی ژل تراوایی حاکی از افزایش متوسط وزن مولکولی محصول پلیمری محتوی نانوذرات می باشد. آنالیز گرماسنجی روبشی تفاضلی نشان داد، نمونه هایی که حاوی 2% وزنی نانو ذرات سیلیکا می‌باشند،‌ دمای انتقال شیشه ای آن ها به مقدار 7°c افزایش یافته است. اندازه گیری میزان انتقال نور، گویای کاهش بسیار جزئی عبوردهی نور در نمونه های حاوی 2% وزنی نانو ذرات بود.