مطالعه اثر بره موم در شیر برعملکرد رشد، خوراک مصرفی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله‏های شیرخوارهلشتاین

جهت بررسی اثرات تغذیه‏ای بره موم بر عملکرد رشد، خوراک مصرفی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله‏های شیرخوار هلشتاین، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره آزمایشی (تیمار) و 10 تکرار (گوساله) به مدت 52 روز صورت گرفت. جیره‏ها شامل جیره اول: شاهد (بدون موننسین در استارتر و بدون بره موم در شیر)، جیره دوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm500 به صورت محلول در شیر، جیره سوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm1000 به صورت محلول در شیر، جیره چهارم: استارتر حاوی موننسین و بدون بره موم در شیر بودند. تجزیه آماری توسط نرم افزار sas رویه mixedو glm انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از لحاظ میانگین وزن در دوره شیرخوارگی (05/0p < ) و در کل دوره آزمایش (دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری) (01/0p < ) بین جیره‏ها اختلاف معنی‏داری وجود داشت، به طوری که تیمار 3 بیش ترین میزان وزن و تیمار 2 کم ترین میزان وزن را داشتند. ارتفاع جدوگاه گوساله‏های جیره 3 با جیره‏های دیگر اختلاف معنی‏داری داشت (01/0p < ) و تیمارهای 3 و 2 به ترتیب بیش ترین اثر را بر روی افزایش قد داشتند. بین گوساله‏ها از لحاظ ماده خشک مصرفی در کل دوره آزمایش و پس از شیرگیری تفاوت معنی‏داری وجود داشت (05/0p < ). در کل دوره آزمایش گوساله‏های تغذیه شده با جیره 1 بیش ترین میزان مصرف خوراک و گوساله‏های تغذیه شده با جیره 4 کم ترین میزان مصرف خوراک را داشتند. از نظر بازده مصرف خوراک اختلاف معنی‏داری بین جیره‏ها مشاهده نشد (05/0p > ). قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و دیواره سلولی تفاوتی را بین تیمارها نشان نداد (05/0p > ). با توجه به تاثیر مطلوب تر بره موم (آنتی‏بیوتیک طبیعی) بر رشد گوساله در مقایسه با موننسین (آنتی‏بیوتیک سنتتیک)، توصیه می‏شود در خوراک گوساله‏های شیرخوار از بره موم در سطح ppm1000 در هر کیلو شیر مصرفی استفاده شود.