آزوفا سینمایی: کاربرد فیلم سینمایی در آموزش زبان و فرهنگ ایران به غیرفارسی‌زبانان

هدف مقالۀ حاضر بررسی و امکان‌سنجی کاربرد فیلم سینمایی به ‌عنوان منبعی برای تهیه و تدوین مواد درسی در دوره‌های آزوفا (آموزش زبان و فرهنگ ایران به غیرفارسی‌زبانان) است. در مقاله به این پرسش پاسخ داده می‌شود که چگونه می‌توان بر مبنای یک فیلم سینمایی ایرانی طرحی درسی ارائه داد که نکات زبانی و فرهنگی مورد نظر در برنامه‌های آزوفا را داشته باشد (زرودا، 2006؛ گارن، 2012). این پژوهش که از نوع کتاب‌خانه‌ای است، با استفاده از روش توصیفی ‌ـ ‌تحلیلی، امکان آموزش واژگان، مهارت‌های شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن و نیز معرفی فرهنگ ایرانی به غیرفارسی‌زبانان را بر اساس فیلم سینمایی رنگ خدا ساختۀ مجید مجیدی (1997)، ارزیابی می‌کند. در این راستا نقش فرهنگ و اهمیت توانش بینافرهنگی در آموزش زبان (مِیِر، 1991؛ بایرام، 1997) مبنای نظری پژوهش قرار گرفته است. بررسی نشان می‌دهد که فیلم سینمایی به‌درستی می‌تواند به ‌عنوان منبعی غنی برای آموزش کارآمد زبان فارسی و فرهنگ ایرانی به غیرفارسی‌زبانان به ‌کار گرفته شود. بدین منظور، انتخاب فیلم و رویکرد آموزشی مناسب باید با توجه به ویژگی‌های ساختاری و محتوای فیلم و نیازهای زبان‌آموزان صورت پذیرد. علاوه ‌بر این، ضرورت دارد که تعداد محدود مدرسان توانای ایرانی در خارج از کشور و نبود مجموعه‌ای ارزیابی‌شده و در دسترس از فیلم‌های سینمایی ایرانی در طراحی برنامۀ درسی فیلم‌محور به‌دقت مورد توجه قرار گیرد.

Azofa with Cinema: The Use of Films for Teaching Persian Language and Iranian Culture to Non-Persian Speakers

The present article aims at studying the feasibility of using films as a source to provide teaching material for Azofa (teaching Persian language and Iranian culture to nonPersian speakers). The question which the present article seeks to answer is how, based on an Iranian film, a syllabus may be designed which includes the linguistic and cultural points required by the Azofa program (Zoreda, 2006; Garn, 2012). This librarybased research (which uses the analyticaldescriptive method) assesses the possibility of teaching vocabulary and the skills of listening, speaking, reading and writing, as well as of introducing Iranian culture, to nonPersian speakers, based on the film “Colour of Paradise”, directed by Majid Majidi (1997); thus, the role of culture and the importance of intercultural competence in language teaching (Meyer, 1991; Byram, 1997) constitutes the theoretical basis for the research. Studies show that films may be properly used as a rich resource for the efficient teaching of Persian language and Iranian culture to nonPersian speakers. To this end, appropriate films and teaching approaches should be chosen with respect to the structural features and content of the films and the learners’ needs. In addition, the limited number of proficient Iranian teachers abroad and the absence of evaluated and accessible collections of Iranian films should be carefully taken under consideration when designing a filmbased syllabus.