نام‌ها‌‌ی خاص مشترک در کتیبه‌های سغدی سند علیای پاکستان و کتیبه‌های ایرانی میانه غربی (ساسانی ـ پهلوی اشکانی)

کتیبه‌‌های سغدی سند علیا مجموعه‌‌ای است شامل بیش از 700 سنگ‌نوشته به زبان‌‌های پارتی (2 مورد)، فارسی میانه (2 مورد)، بلخی (2 مورد)، و بقیه به زبان سغدی و نیز نقش برجسته‌هایی، که بر روی سنگ‌‌هایی در کناره این رودخانه کنده شده‌‌اند. بر روی بیش‌تر این سنگ‌نوشته‌‌ها، نام بازرگانان سغدی حک شده است که زمانی از این مکان دیدار کرده‌‌اند. این کتیبه‌‌ها متعلق به قرن سوم تا ششم میلادی است. وجود نام‌ها‌‌ی فارسی میانه نظیر شاپور، کرتیر، و پاپک در میان نام‌ها‌‌ی سغدی زمانی نزدیک به دوره ساسانی (نیمه قرن سوم تا هفتم میلادی) را تایید می‌‌کند.در این مقاله، ابتدا نام‌ها‌‌ی خاص مشترک بین کتیبه‌‌های سغدی و کتیبه‌‌های ایرانی میانه غربی (پهلوی ساسانی ـ پهلوی اشکانی) مشخص شده، و سپس شباهت‌‌ها و ناهمانندی‌ها در پایان هر نام آورده می‌‌شود.